در دوره مشروطه مردم انقلابی نیاز به شعری داشتند که احساسات سیاسی و اجتماعی آنان را ارضا کند و شعر سنتی ایران که در شرایطی دیگر آفریده شده بود، نمیتوانست به هیجانات تازه جامعه پاسخ گوید؛ در نتیجه شاعرانی پیدا شدند که با درک شرایط تازة اجتماعی دست به آفرینش آثاری متناسب با آن شرایط زدند؛ شعری که اگر فخامت نداشت، اما شور و حال زمانه را بازتاب میداد....
بهشت زهرا، ابن بابویه، مسجد فیروزآبادی و ظهیرالدوله تمام قبرستانهایی است که بسیاری از اهالی ادب این مرز و بوم را در خود جای داده است. در ادامه بدون هیچگونه توضیحی تصاویر مزار شخصیتهایی چون جلال آل احمد، میرزاده عشقی، رهی معیری، فروغ فرخزاد و . . . آمده است:
شعر و شاعری از دیرباز ریشه عمیقی درتاریخ ایران داشته است؛ به گونه ای ایران مهد شاعران نامداری در دوره های تاریخی مختلف بوده است و در طول تاریخ معاصر ایران، همواره شعر به ویژه شعر سیاسی به عنوان یک نماد اراده عمومی در کنار تحولات سیاسی و اجتماعی ایفای نقش کرده است.
بهشت زهرا، ابن بابویه، مسجد فیروزآبادی و ظهیرالدوله تمام قبرستانهایی است که بسیاری از اهالی ادب این مرز و بوم را در خود جای داده است. در ادامه بدون هیچگونه توضیحی تصاویر مزار شخصیتهایی چون جلال آل احمد، میرزاده عشقی، رهی معیری، فروغ فرخزاد و . . . آمده است:
شاعران ایران زمین هر یک بنا بر ذوق و حال خوش خود از بهاریههایی سروده اند. از حافظ و سعدی گرفته تا رودکی و عنصری و ... تقریبا در دیوان شاعران بنام ایرانی میتوان در وصف بهار و عید نوروز شعرهای زیبایی یافت.
کتاب اخیر در واقع برشهایی است از خاطرات و تصاویری که مؤلف از حضور شاعران و نویسندگان به یاد دارد. این کتاب روایت خاطرات دوران جوانی مؤلف است در برخورد با اهالی شعر و داستان، در دهههای 40 و 50؛ خاطراتی که عمدتاً در کافههای معروف آن زمان یعنی کافه نادری و کافه فیروز شکل گرفته است. در این کتاب به جای آنکه این چهرهها را از پشت کتابهایشان ببینیم، سر ...
طاهره صفرزاده در پاسخ به جنایات رژیم صهیونیستی این چنین سروده است: شرمندهایم، گل زدیم و خوردیم و شما مردید/ دیگر برای جامهای جهانی ذوقی نخواهم کرد/ من مسلمانم، شما هم؟ آری/ دیگر ولی افتخاری به مسلمانیام نخواهم کرد.
میلاد عرفانپور در پاسخ به جنایات رژیم صهیونیستی این چنین سروده است: فلسطینم، صدای رنج انسانم، مرا بشنو/ که شعر داغ من تا آسمان برده بلاغت را/ فلسطینم، غم آخرزمانم، قبله اول/ که زیر تیغ میخوانم نماز استقامت را.
سجاد شاکری در پاسخ به جنایات رژیم صهیونیستی این چنین سروده است: مینویسم روی کاغذ قصه قابیل را/ ماجرای کودکان وارث هابیل را/ دستهای کوچک او پر شدند از سنگها/ تا که بنشاند به فرق ابرهه سجیل را.