وصیّت نامۀ مورد پژوهش، توسط مظفرالدّین میرزا (شاه بعدى) در سال 1301 ه.ق نگاشته شده است. او در ابتداى این وصیّت نامه، به شرح مختصرى از عقاید و اعتقادات خود پرداخته و پس از آن، ضمن معرفى ناصرالدّین شاه قاجار، به عنوان موصى الیه و وکیل خود، به نحوة تقسیم اموال و املاک و وصیّت نسبت به تسویۀ قروض و دیون مالى و محل و نحوة تأمین منابع مالى آن پرداخته است