از ابتدای قرن نوزدهم میلادی تا انقلاب اسلامی تمامیت ارضی ایران بارها نقض شد و هر بار قدرتهای بزرگ جهانی گوشه‌ای از این سرزمین پهناور و کهن را از آن جدا کردند، بدون اینکه واکنش مناسب و درخور توجهی از سوی حکومتهای مرکزی انجام گیرد.

این پستچی‌ها مسئولیت جا به جایی نامه هایی را دارند که قرار است چشم‌هایی را که از نگرانی به انتظار نشسته اند را از راه بردارند.

رهبر معظم انقلاب: ایران را باید با اتکای به منابع روی زمین یعنی هوش و استعداد جوانان و نخبگان کشور اداره کرد نه با تکیه بر درآمد پرنوسان منابع زیرزمینی و نفتی. / اداره کشور بر مبنای فروش نفت خام شبیه «بچه‌پولداری ملی» است.

قاسم صرافان از یاران حسین(ع) بیشتر می‌گوید از حر و جون سفیدبخت. از رشادت‌ها و مظلومیت‌هایشان. از پشیمانی حر و از قناعت طبع جون. شب، شب یاران حسین(ع) است. شب ستاره‌های بی‌شمار در مدار ماه مجلس.

باب دوم از ماجرای مسلم که به پایان می‌رسد از یوسفعلی میرشکاک دعوت می‌شود که به بالای سن بیاید. زبان شوخ و نگاه تیز شاعرانه اش از منشش پیداست. از شخصی‌تر شدن شعر شاعران پا به سن گذاشته می‌گوید و از خواندن غزل به یاد ماندنی‌اش: «خیز و جامه نیلی کن...» سرباز می‌زند تا ما را دعوت کند به ژرفای یکی از همین شعرهای به قول خودش شخصی شده. شعری که ترکیبی ست از ...

یکی‌ دیگر از ماجراهای‌ سخنرانی‌های‌ من‌، مربوط‌ به‌ سخنرانی‌ در مسجد جلیلی‌ تهران‌ می‌شود(فکر می‌کنم‌ این‌ برنامه‌ در سال‌ ۱۳۵۴ بود). در مسجد جلیلی‌، نماز جماعت‌ به‌ امامت‌ آیت‌الله مهدوی‌ کنی‌ برگزار می‌شد.

اینجانب محمدرضا مهدوی کنی در چهاردهم مرداد ۱۳۱۰ ش/ ربیع‌الاول ۱۳۵۰ ق در قریه کن ـ که در آن زمان در دو فرسخی تهران و امروز متصل به آن است.

از آنجا که شاهزادگان و درباریان قاجاری نتوانسته بودند آرامگاهی اختصاصی برای شاه شهید! بنا کنند، به یکی از استادان برجسته سنگتراشی آن زمان به‌نام استاد حسین حجار (حجارباشی) در یزد دستوری مبنی بر ساخت سنگ قبری برای ناصرالدین‌شاه دادند

گفت: تیر کریم خطا نمی شود. ما دقت کردیم و دیدیم گراز پس از طی چندین قدم واژگون گردید و به زمین خورد. وقتی بالای سرش رسیدیم مشاهده کردیم تیر کریمخان از یک سوی بدن جانور وارد و از سوی دیگرش خارج شده و به خاک نشسته است.