سال «دَم پُختَکی» در قحطی بزرگ

کافه تاریح- سبک زندگی

قحطی در جامعه امروز ایران حتی در شرایط تحریم و رکود نیز روی نمی دهد. بنابراین درک جامعه امروز ما از قحطی بسیار اندک است. این البته امری مثبت است و نشانگر گسترش نعمت و توزیع بهتر ثروت در کشور. اما در تاریخ ایران قاجار روزها و ماه هایی بودند که مردم از فرط گرسنگی به خوردن مردار و اجساد روی می آوردند. از جمله در یکی از این سالها:

«در سالی که به سال دم پختکی مشهور بود. وضع مالی دولت بسیار بد بود بطوریکه حقوق کارمندان به دشواری پرداخت می شد. در چنین شرایط ناگواری، نخست، قحط سالی شد و نرخ غلات روز به روز فزونی یافت تا جائیکه بسیاری از خانواده های تهی دست ناگزیر از(اکل میته) و مردار خواری شدند ولی در چنین احوالی برخی از خیر خواهان مالدار به تکاپو افتاده برای سد جوع بینوایان در سر چهارراهها دیگ های بزرگ "دم پختک" (دم پختک را از بلغور گندم می پختند) بر روی اجاق ها کار گذاشته بودند و به هر مستمندی در روز مقدار کمی دم پختک می دادند.»1

1-ناصر نجمی، تهران در گذر زمان، تهران، انتشارات گوتنبرگ، 1377، ص 100.