پنجه تنتره | کافه تاریخ

کتاب «پنجه تنتره» یا «پنج فصل» که در ایران به نام کلیله و دمنه معروف شده است، حدود 2000 سال پیش از میلاد مسیح به وسیله دانشمندی هندی به نام «وشناشرما» به زبان سنسکریت نوشته شده است.

این کتاب از 5 قصه بلند تشکیل شده است. در دیل هر قصه بلند، قصه‌های کوتاه دیگری وجود دارد، به طوری که تعداد قصه‌های کتاب به 95 قصه می‌رسد، همچنین نویسنده این کتاب سعی کرده است که در قالب داستان‌های شیرین راه و رسم درست زندگی کردن را به خوانندگانش بیاموزد.

کتاب «پنج افسانه (کلیله و دمنه)» دربردارنده 5 فصل و 95 قصه با عناوینی همچون «جنگ و درگیری میان دوستان»، «شغال و طبل»، «لاکپشتی که از چوب افتاد»، «دزد و برهمن»، «داراما و پایابو»، «ماهیخوار احمق و مار سیاه»، «قصه پشه و کک»، «فاخته و شکارچی»، «کوزه‌گر»، «سگی که به دیار غربت رفت» و «پدر شرما» است.

کتاب «پنجه تنتره» تاکنون به بیش از پنجاه زبان دنیا ترجمه شده است. این کتاب در عصر خود یک کتاب سیاسی بوده است، زیرا در آن از زبان حیوانات به رفتار غلط شاهان اشاره شده و کشورداری و رفتار درست به حاکمان زمان گوشزد شده است. نویسنده این کتاب سعی کرده است که در قالب داستان‌های شیرین، راه و رسم درست زندگی کردن را به خوانندگانش بیاموزد.

در سال 1991 میلادی یک نویسنده هندی به نام «چاندیرامانی»، این کتاب را از زبان سنسکریت به زبان انگلیسی ترجمه و منتشر کرد. او چون تصمیم گرفته بود که ترجمه‌اش قابل استفاده برای نوجوانان باشد، در ترجمه خود بعضی از قصه‌ها را که برای نوجوانان مناسب ندانسته، حذف کرده است.

«چاندیرامانی» در مقدمه کتابش می‌نویسد که هفت سال برای ترجمه پنجه تنتره از زبان سنسکریت به زبان انگلیسی، زحمت کشیده است.