غالب فیلم سازان ما در راستای اهداف صهیونیسم فیلم می سازند

پس به‎نظر شما سینمای متعهد در کشور ما نمره بالایی نمی‎گیرد؟ متاسفانه به ضرص قاطع می‎توانیم بگوییم که تقریبا 95 درصد فیلمسازی در جامعه ما در جهت مبارزه و عناد با انقلاب اسلامی و آرمان‎‎های آن بوده است و فیلمسازی ابزاری برای اینکه بتواند اهداف دشمن را تحقق ببخشد. من فیلمسازی ایران را اتاق فرهنگی جنگ دشمن می‎دانم یعنی فیلمسازان این مملکت اگر سه، چهار درصدشان را بگذاریم کنار و استثنا کنیم مابقی در جهت اهداف صهیونیست عمل می‎کنند. فیلمساز آمده با فیلمسازی صاحب شهرت محبوبیت، شهوت، ویلا، آنتالیا، اروپا، گرین کارت و... بشود. فیلمساز نیامده که بگوید ایمان چیست و جامعه باید چگونه ایمانی باشد.

در مورد انتخاب بازیگران در یک فیلم این مسئله چگونه است آیا معیار‎های ارزشی و اعتقادی در انتخاب بازیگران دخیل می‎شود؟ البته یک سری بازیگران که الان برای خودشان جای باز کردند و مشهور شدند این‎ها پول شهرت خودشان را می‎خورند دنبالش بوده‎اند و به آن دست پیدا کرده‎اند حالا وقتی که می‎گویی بیا فیلم بازی کن می‎گوید 500 میلیون من می‎گیرم. اینکه حالا فلان بدبخت حاصل همه عمرش به 50 میلیون هم نمی‎رسد بازیگر می‎گوید به درک من به آرزو هایم باید برسم. یک عده بازیگر دیگر هم هستند که اصلا با پول آمده‎اند و بازیگر شده‎اند یعنی تهیه‎کننده از خیلی هاشان پول می‎گیرد و نقش می‎دهد.

یعنی این افراد نه متخصص هستند و نه متعهد؟ هیچ‎کدام، فقط آقای تهیه‎کننده یا آقای کارگردان چون توانسته رابطه نا مشروع با فلان بازیگر خانم که نه تخصص دارد و نه تعهد و فقط علاقه مند است به بازیگری و صرفا به‎خاطر اینکه از او سوء‎استفاده کند نقشی به او می‎دهد یا فلان آقا چون ثروتمند است پول داده و نقش خریده است نه تخصص و نه تعهد دارد. خیلی از نقش‎ها هم این‎گونه معاوضه می‎شود. البته ما هنر پیشه‎‎های زن پاک و مومن هم کم نداریم اما خیلی جا‎ها وقتی زن هنرمند را دعوت می‎کنند برای کار به او می‎گویند اگر اینجا هستید دو منظوره شما را صدا کرده‎اند.

در سینمای ایران می‎توانید چند فیلم را نام ببرید که هم بعد تعهد و هم بعد تخصص را دارا باشند؟ تقریبا می‎شود گفت که بیش از پنجاه درصد فیلم‎‎های که در دهه 60 ساخته شد از این نوع آثار بودند کار‎های که در مورد دفاع مقدس، انقلاب، ارزش‎‎های انقلاب، و برخاسته از شور انقلابی و عشق به مملکت و وطن اگر چه ضعیف ساخته می‎شد آن موقع تخصص کمتر بود ولی ارزش‎ها حاکم بود لااقل بیش از 50 درصد آثار این‎گونه بود ولی در حال حاضر به ضرص قاطع می‎گویم 5 درصد ارزش‎ها حاکم‎اند 95 درصد آثار یا آثار مستهجن و مبتذل و لودگی است یا آثار سیاه‎نمایی و ضد‎ارزشی است.

در انتها می‎توانید چند فیلم خوب ایرانی که تایید می‎کنید بیان بفرمایید؟ فیلم‎‎های خوبی که از گذشته یادم هست از آن اولین فیلم‎‎هایی که در ایران ساخته شد مانند برنج خونین، توبه نصوح، پرواز در شب، دیده بان، جزیره مجنون، و اخیرا هم کار‎هایی مانند زیر نور ماه، آژانس شیشه‎ای، ازکرخه تا راین، طلا و مس و قلاده‎‎های طلا از جمله فیلم‎‎هایی است که من در ذهن دارم و می‎پسندم.

با تشکر از شما