نیروهای SAS در شمال آفریقا، سال 1943.

نیروهای (Special Air Service) که به معنی خدمات ویژه هوایی ارتش انگلیس است، یکی از زبده‌ترین یگان‌های عملیاتی دنیا محسوب شده و فقط به منظور انجام عملیات‌های بسیار خطرناک و سخت به کار گرفته می‌شوند.

دولت انگلیس بنا به سیاست‌های نوین جنگی که چرچیل بنا نهاد، به یک نیروی واکنش سریع نیاز داشت تا بتواند ماموریت‌های محوله را در عمق خاک دشمن در سریع‌ترین زمان و با کمترین تلفات به انجام برساند.

اصول کلی حاکم بر نیروهای ویژه هوابرد عبارتند از :

(1)        تعداد اندک نیروهای عمل‌کننده

(2)        نیاز اندک به امکانات پشتیبانی و لجستیکی

(3)        کارآزموده بودن نفرات در تمام امور نظامی

(4)        قابلیت نقل و انتقال آسان و بی‌صدای نفرات

(5)        سرعت عمل در اجرای ماموریت محوله

در جنگ جهانی دوم، ماموریت اصلی این نیروها نفوذ به عمق خاک دشمن، ضربه به نقاط کلیدی، تصرف مناطق نفوذ ناپذیر مانند قلعه‌ها، پشتیبانی از نیروهای زمینی در پیشروی‌ها و تخریب خطوط راه آهن می‌شد. پس از پایان جنگ نیز مسلم بود که باید نوع ماموریت آنها هم تغییر می‌کرد که این موارد را شامل می‌شد: رهایی گروگان، کمک به پلیس ضد شورش در کنترل شورش‌های بسیار گسترده در هر جای جهان، ترور نیروهای کلیدی در انقلاب‌ها، و در سطح پایین‌تر حفاظت فیزیکی از شخصیت‌ها و گاهی هم تامین امنیت مراسمات رسمی و سیاسی.

دوره‌های آموزشی که این گروه می‌گذرانند شامل دوره کوه‌نوردی، جنگل‌نوردی، کویرنوردی، نقشه‌خوانی و نقشه‌کشی پیشرفته، مهارت تیراندازی، دوره تخریب، اسلحه‌شناسی در حدی که با چشمان بسته اسلحه را باز و بست کنند، دوره‌های هوابرد، کمین و ضد کمین، اختفا و استتار فوق حرفه‌ای، غواصی، جنگ الکترونیک، جنگ متقارن و نامتقارن (پارتیزانی)، رزم در شب، نفوذ از تمامی جهات (زمین،هوا و دریا)، خنثی‌سازی مین و تله‌های انفجاری، دوره ضدشورش برای کمک به نیروهای امنیتی و اطلاعاتی، ترور، آموزش هدایت تانک، قایق، هلی‌کوپتر و هواپیما، آموزش دفاع شخصی، و نبرد تن به تن.