حس کنجکاوی ایرانیان درباره فراماسونری، از اوایل قرن نوزدهم مورد توجه عدهای از جهانگردان قرار گرفت. جیمز فریزر که در سالهای 1821 و 1822 و همچنین در سال 1833، مسافرتهای مکرری به ایران کرده است، مینویسد:«کمتر سازمان یا نهاد اروپایی به اندازة فراماسونری حسّ کنجکاوی شرقیها را برانگیخته است. جنبة سرّی و اسرارآمیز آن، موجب برانگیختن تخیّلات آنها میشود و به ویژه در ایران که صوفیگری یا اندیشة آزاد مذهبی رواج دارد، فراماسونری بیشتر جلب توجه کرده است.