آنجا که سید برای اولین بار اعلام کرد میخواهد برخلاف همیشه که بعنوان یک مسلمان، یک لبنانی یا یک عرب سخن میگفت، این بار به عنوان یک «شیعه» حرف بزند! گوشها تیز شده بود تا بشنوند حرف سید چیست که اینگونه میخواهد اعلام موضع کند.
سید کمیل باقرزاده در وبلاگ جهاد نوشت: روز قدس سال گذشته را هیچگاه فراموش نخواهم کرد، به همراه همسرم و سیدعلی از خانهمان در ضاحیه به سمت مجمع سیدالشهداء حرکت کردیم؛ هنگامی که وارد سالن شدیم، جوانان و نوجوانان حزب الله مشغول رژه مخصوص روز قدس بودند.
رژه که تمام شد، تمام چشمها به پرده بزرگ بالای جایگاه بود تا مثل همیشه به دلیل مسائل امنیتی و حفاظتی، سید از طریق ویدئو کنفرانس برای مردم سخن بگوید.
همه روی صندلیها نشسته بودند و منتظر آغاز سخنرانی بودند. اما ناگهان..! ناگهان در مقابل دیدگان حیرت زده مردم، سید به روی سِن آمد! جمعیت از شدت هیجان منفجر شد! همه برخاستند، اما انگار ایستادن و فریاد خوشحالی سردادن هم نتوانسته بود از شدت هیجان مردم بکاهد!
این بود که هجوم جمعیت به سمت جایگاه برای نزدیک شدن به سید آغاز شد! آنهایی هم که عقبتر بودند برای اینکه بتوانند سید را ببینند، روی صندلیهایشان ایستاده بودند؛ سید بعد از اینکه به ابراز احساسات مردم پاسخ داد، پشت تریبون قرار گرفت و سخنان 37 دقیقه ای خود را آغاز کرد.
تحولات اخیر منطقه، خصوصاً عملیاتهای مستقیم حزب الله در سوریه، بمبگذاریهای تکفیریها در ضاحیه، اخبار حمایت حماس از تکفیریها و شایعات اختلاف گروههای مقاومت فلسطینی با حزب الله، سبب شده بود که همه منتظر باشند تا ببینند آیا در سخنان دبیر کل حزب الله لبنان نشانی از تغییر راهبرد و استراتژی در خصوص فلسطین و حمایت از گروههای مقاومت فلسطینی به چشم میخورد یا نه. اما سید محکمتر از همیشه بر راهبرد حمایت از مقاومت در فلسطین تأکید کرد و گفت:
«ما در کنار فلسطین و ملت آن خواهیم ماند و به رابطه مستحکم و گرم با تمام گروهها و نیروهای فلسطینی بسیار علاقهمند هستیم. گرچه شاید در بعضی مسائل و موضوعات مرتبط با خود فلسطین، سوریه و منطقه با آنها اختلاف داشته باشیم. ولی ما از منادیان توافق بر سر نقاط اشتراک هستیم. چه رسد به اینکه این نقطه اشتراک فلسطین و شعار هم «القدس تجمّعنا» باشد. قدس باید ما را گرد هم بیاورد و پایبندی به فلسطین، قضیه فلسطین و ملت آن باید از هرگونه اختلاف فکری، عقیدتی، دینی، مذهبی، فقهی، سیاسی، ملی گرایانه یا مسائل دیگری که بر سر آنها اختلاف داریم، برکنار باشد.»
اما این همه ماجرا نبود. اوج سخن، در دقایق پایانی آن نهفته بود؛ آنجا که سید برای اولین بار اعلام کرد میخواهد برخلاف همیشه که بعنوان یک مسلمان یا یک لبنانی یا یک عرب سخن میگفت، این بار به عنوان یک «شیعه» حرف بزند! گوشها تیز شده بود تا بشنوند حرف سید چیست که اینگونه تأکید میکند که میخواهد فرقه گرایانه اعلام موضع کند:
«برادران و خواهران، من همیشه به عنوان یک مسلمان، لبنانی، عرب یا... صحبت میکنم. اما به بنده اجازه دهید این بار به عنوان یک شیعه صحبت کنم. بنده میدانم این روزها تحریک مذهبی زیاد است. هدف کسانی که پشت همه این تحرکات هستند این است که ما شیعیان، قدس و ملت فلسطین را فراموش کنیم. بلکه بیش از این دشمن میخواهد ما از هر چه فلسطین و فلسطینی است بدمان بیاید. آنچه امروز روی آن کار میشود این است که روزی برسد که شیعیان از معادله نبرد عرب و اسرائیل خارج شوند.
اما امروز، در روز قدس، آخرین جمعه ماه مبارک رمضان 2013 میلادی اعلام میکنم ما شیعیان علی بن ابی طالب در جهان، از فلسطین، ملت فلسطین و مقدسات امت در فلسطین دست بر نخواهیم داشت. به ما بگویید رافضی، تروریست، جنایتکار… هر چه میخواهید بگویید؛ ما را هر جا که یافتید و در همه جبههها و بر در هر حسینیه و مسجد بکُشید؛ اما بدانید ما شیعیان علی بن ابی طالب فلسطین را تنها نخواهیم گذاشت. ما در این راه هزاران شهید، بلکه بهترین شهیدان از سید عباس تا شیخ راغب و حاج عماد را تقدیم کردهایم. در این راه پارههای جگرمان و عزیزانمان به شهادت رسیدهاند.
پس روز قدس را با این سخن خطاب به همه جهان به پایان میبرم: ما در حزب الله، این حزب اسلامگرای شیعه امامیِ اثنی عشری از فلسطین، قدس، ملت فلسطین و مقدسات این امت در فلسطین دست بر نخواهیم داشت.