اتفاق مثلث نام گروهبندی نظامی میان کشورهای بریتانیا ، فرانسه و روسیه بود. این 3 کشور که از قدرتهای قاره اروپا به حساب می آمدند ، برای مقابله با افزایش نفوذ آلمان با یکدیگر متحد شدند. انگیزهی هریک از این کشورها برای ورود به صف متفقین متفاوت بود :
. هدف بریتانیا از پیوستن به اتفاق مثلث این بود که با افزایش توان نظامی آلمان در اروپا مقابله کند و از طرفی دیگر، در دست یابی به مستعمرات فراقارهای - که آلمان به دنبال آن بود - مانع ژرمنها شود.
2. فرانسه که در جنگ با آلمان (در سال 1871) مغلوب شده و دو ایالت آلزاس و لورن را به امپراتوری هوهنزولرنها واگذار کرده بود ، به مدت 2 دهه در سیاست اروپا منزوی شد. فرانسویان برای خروج از این انزوا و نیز بازپسگیری ایالات از دست رفته در آیندهی نامعلوم ، به متفقین پیوستند.
3. روسها دلایل زیادی برای ملحقشدن به متفقین داشتند. آنان از نفوذ بیش از حدّ آلمان در لهستان وحشت داشتند ؛ به خصوص این که ، آلمانیها جداییخواهان لهستانی را تحریک می کردند. البته ، روسیه در اواخر قرن 19 با آلمان پیمان اتحاد امضاء کرد ولی پس از مدتی به دلیل اختلاف با اتریش-مجارستان از این گروه جدا شد.
در بحبوحهی جنگ جهانی اول ، تعدادی از کشورهای اروپایی و آسیایی به متفقین ملحق شدند:
ژاپن ؛ امپراتوری جوان ژاپن به طمع کسب مستعمرات بیشتر ، با متفقین متحد شد.
پادشاهی صربستان ؛ صربها به این دلیل که مورد حملهی اتریش-مجارستان واقع شدند ، برای دفاع از خود به متفقین پیوستند.
جمهوری پرتغال وجمهوری چین
* دولت ایتالیا نیز یکسال پس از شروع جنگ جهانی اول از متحدین جدا شد و به متفقین پیوست.
رهبران کشورهای متفق
کشورهای متفق عموماً (به غیر از روسیه) دارای نظام سلطنت مشروطه بودند. تنها در فرانسه ، پرتغال و چین نظام جمهوری حاکم بود. رهبران کشورهای سلطنتی متفقین در آغاز جنگ جهانی اول عبارت بودند از: پطر اول ؛ پادشاه صربستان و نیکلای دوم ؛ تزار روسیه و امپراتور تائی شو ؛ فرمانروای ژاپن وجرج پنجم ؛ امپراتور بریتانیا
جرج پنجم ؛ امپراتور بریتانیا
متفقین در پایان جنگ جهانی اول بر متحدین پیروز شدند و با تحمیل شرایط ظالمانه به کشورهای مغلوب ، از پیروزی خود نهایت استفاده را بردند.