آب در فرهنگ‌های مختلف و از جمله ایران از خاستگاه و جایگاه خاصی برخوردار است.خـاستگاه آب در ایران به فرهنگ پیـش از اسـلام برمی‌گردد،که نمادهای آن‌را می‌توان در اوستا که به ستایش ایزد بانوی آب‌ها می‌پردازد مشاهده کرد. با ورود اسلام حرمت و قداست آب از دین زرتشت در دین اسلام نمود دیگری پیدا کرد.
۰
آب در فرهنگ‌های مختلف و از جمله ایران از خاستگاه و جایگاه خاصی برخوردار است.خـاستگاه آب در ایران به فرهنگ پیـش از اسـلام برمی‌گردد،که نمادهای آن‌را می‌توان در اوستا که به ستایش ایزد بانوی آب‌ها می‌پردازد مشاهده کرد. با ورود اسلام حرمت و قداست آب از دین زرتشت در دین اسلام نمود دیگری پیدا کرد. از جمله: سقاخانه‌ها،پادیاب‌ها، بـاورهای مربوط به آب و یا آیین‌هایی که در اقوام مختلف برای برپایی جشن‌های ملی و مذهبی وجود دارد که آب در آن از مقام والایی برخوردار است. در باورهای توده و آیـین‌هایشان می‌توان ردپاهایی از تمثیل، مثل‌ها و تعبیرها و کنایه‌ها را دید. مانند:
-فرشته و ملائکه از کسی‌که در آب تـف کند قهرشان می‌گیر.
-روی قـبر تـازه باید آب بپاشید تا روح مرده صفا یابد.
-سرنگون شدن ظرف محتوای آب را باید به فال نیک گرفت.
-آب نطلبیده مراد است.
-آب دادن به پنجه مریم(نوعی گل)به نیت زن آبستنی که درد بسیار می‌کشد و نـمی‌زاید،سبب تسکین درد و آمدن بچه می‌شود.
همه‌ی مثل‌ها و تعبیرها را می‌توان برای حفظ و حراست منابع آب یا پیش‌گیری از آلودن آن تلقی کرد. در تنکابن عقیده دارند که اگر موقع آب خوردن،آب در گلو گیر کرد و شخص به سرفه افتاد،مهمان می‌آید و برای آن شخص که آب خوردن،او را بـه سـرفه انداخت،سوغاتی می‌رسد. اگر هنگام ریختن آب،با برخورد به زمین،صدای محکمی ناشی شد،عقیده دارند مهمان می‌آید.موقع اذان ظهر آب گرم بیرون نمی‌ریزند.اگر اردک و غاز در آب (جوی)بازی کـند بـاران می‌آید.در اول هر ماه،صبح زود با آب و قرآن وارد اتاق خانه می‌شوند خیر و برکت می‌آورد.
منبع:صالحی،جمشید،گزارش آداب مازندران تنکابن،مرکز تحقیقات واحد فرهنگ مردم،تهران، 1350
cafetarikh.com/news/37165
تگ ها
تمام حقوق محفوظ بوده و استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است.