در شهر لار چند تن از روحانیون و عالمان برجسته کشور حضور داشتند که جزء مخالفان سرسخت حکومت نیز محسوب میشدند.
در دوره مبارزات انقلاب اسلامی علیرغم آنکه همه شهرهای ایران به مرکز فعالیتهای انقلابی تبدیل شده بودند؛ اما برخی از شهرها نسبت به بسیاری از شهرهای دیگر اهمیت بیشتری داشتند. لار از جمله این شهرها بود که به دلایلی از اهمیت سیاسی بیشتری برخوردار بود:
«شهر جهرم در جنوب استان فارس از جمله مراکز مهم انقلاب در کشور بود. علت اساسی آن هم این بود که روحانیت پاک و کم نظیر شهر مثل مرحوم آیتالله حق شناس» که در زهد و تقوا و اخلاق اگر نگویم بینظیر کم نظیر بود و حضرات آیات «حاج سیدحسین آیتاللهی» شب زندهدار «محجوب» و «سیدحسن شریعتمدار» و بسیاری از چهرههای برجسته که در جهرم و قم و تهران هر کدام شخصیت بارزی ،ودند همه یا بیشتر آنها از شاگردان سرسخت امام بودند و نسبت به نهضت روحانیت پیشقدم بودند؛ مخصوصاً آیتاللهی که نواده عالم شهیر و مجتهد مجاهد آیتالله العظمی «حاج سید عبدالحسن لاری» بود. من به عشق دیدار با آیتالله حق شناس این عالم وارسته و شجاع)، به جهرم و در آنجا به منبر می رفتم یادم هست در یک مجلس که آیتالله شب زنده دار از استادان و علمای طراز اول فعلی قم ( نشسته بودند و قرار بود بعد از من به منبر ،روند علیرغم ممنوعیت دعا برای امام، من مطالب تندی علیه رژیم گفتم و سپس با صراحت برای امام خمینی دعا کردم؛ به طوری که بعضی از حاضران ترسیدند و یکی از آنها با دست به منبر زد تا مرا متوجه کند که کوتاه بیایم و ساکت شوم ساواک قصد دستگیری من را داشت؛ اما نفوذ حضرات حق شناس و آیتاللهی و حمایت آنان از طلبهها و منبریهای انقلابی، مانع از اقدام آنان میشد.»
منبع: سید ابوالفضل رضوی اردکانی، خاطرات سیدابوالفضل رضوی اردکانی، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1385، صص 69- 70