دیدار با امام در دوران تبعید بسیار سخت بود. امکانات محدود در زمینه ارتباطی باعث شده بود تا مردم و روحانیون به سختی قادر به ارتباط با ایشان باشند. با این حال بسیاری از افراد و علما با تمام سختیها خود را به امام میرسانند.
دیدار با امام در دوران تبعید بسیار سخت بود. امکانات محدود در زمینه ارتباطی باعث شده بود تا مردم و روحانیون به سختی قادر به ارتباط با ایشان باشند. با این حال بسیاری از افراد و علما با تمام سختیها خود را به امام میرسانند. در خاطرات حجتالاسلام والمسلمین محمد افشاری در رابطه با سختیهای دیدار با امام آمده است:
«بعد از مدتها که از حضرت امام در نجف اشرف دور بودم، تصمیم گرفتم به نجف بروم و با امام ملاقات نمایم. چون باید به صورت قاچاق میرفتم لذا به زاهدان رفتم تا از آنجا به پاکستان بروم. در زاهدان یک شب منزل آیتالله کفعمی که روحانی بزرگ آنجا بود ماندم و یک شب هم در مدرسه علمیه به سر بردم. متولی این مدرسه هم آقای مزاری داماد آقای کفعمی بود آقای مزاری روحانی بسیار باارزشی بود که بعد از انقلاب به دست وهابیها شهید شد. اصلاً اهل حرف نبود ولی اهل عمل بود. در عبور دادن طلبهها به پاکستان بسیار فعال بود و از هیچ کس نمی ترسید. از طلبهها و روحانیونی که به مدرسه میآمدند پذیراییمیکرد. ما هم متأسفانه بعد از پیروزی انقلاب به زاهدان نرفتیم تا از او تشکر کنیم او واقعاً برای رضای خدای متعال کارمیکرد. در این یکی دو روز که در زاهدان بودم خیلی از فضای آنجا به خصوص از مساجد و اعتقادات مردم و مقید بودنشان نسبت به نماز و تعقیبات و. .. خوشم آمد.»
منبع: محمدرضا احمدی، خاطرات حجتالاسلام والمسلمین محمد افشاری، تهران، موسسه فرهنگی هنری و انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1390، ص 116