پهلوی اول، رضاشاه، در عصر ناصری (1256/1295 ش) در یک خانوادهی نظامی در قریهی آلاشت سوادکوه مازندران به دنیا آمد. وی سی و دومین و آخرین فرزند عباسعلی خان (عباسقلی) معروف به داداش بیگ از افسران هنگ سوادکوه بود.
رضاشاه قبل از تصاحب تاج و تخت سلطنت، خود را فردی مردمی، ساده و مذهبی نشان میداد؛ اما بعد از آنکه قدرت را از آن خود نمود برخلاف شعارهای خود عمل کرد و بسیاری از وعده وعیدهای خود را فراموش نمود. تجلی این موضوع را میتوان در جشن تاجگذاری مشاهده نمود که تنها مختص افرادی خاص بود