بعد از استقرار پلیس جنوب ایران که به بهانه جنگ جهانی اول و محافظت از منابع نفتی صورت گرفت، دولتمردان ایرانی به جای تصمیم و اقدام قاطعانه، به برگزاری میتیگ و دادن شعار اکتفا کردند. این موضع مورد انتقاد بسیاری از روشنفکران قرار گرفت. حتی روزنامه‌ها نیز به انتقاد از آن پرداختند.