در دوره حکومت رضا شاه سازمان‌های متعددی با کارکردهای ویژه در خدمت اهداف امنیتی و اطلاعاتی قرار گرفت. شهربانی یکی از این سازمان‌ها است که با تغییر کارکرد و وظایف خود، به یک سازمان مخوف امنیتی و اطلاعاتی تبدیل شد. این سازمان نقش مهمی در شناسایی مخالفان و دستگیری آنان داشت.

اتومبیل با شماره شهربانی 1 متعلق به نخست وزیر

یپرم خان ارمنی و جعفرقلی خان سردار اسعد در یکی از ماموریتهای جنگی ، به اتفاق چندتن از افسران ژاندارمری و شهربانی

سپهبد صمدیان پور (رئیس  شهربانی  کل  کشور) در جمع  عده  ای  از دانشجوی  دختر و پسر دانشکده  افسری  شهربانی

گزارشهای روزانه شهربانی کل کشور مشتمل بر : وقوع تخلفات قانونی ازقبیل سرقت ، چاقوکشی ، قاچاق ، اعلام اسامی تعداد زندانیان ، تشکیل سازمان جدیدالتاسیس برای کشاورزی ، بهداشت و امور فرهنگی توتونکاران رشت ، کشف اشیاء قاچاق متعلق به رئیس گمرک بانه ، تحصن عده ای از اهالی رامهرمز در تلگرافخانه

در دوره پهلوی اول مسئولین نظارت بر محصولات انتشاراتی علاوه بر اینکه مطبوعات داخل کشور را دقیقاً تحت نظارت خود داشتند؛ به جرایدی که در خارج از کشور تولید شده و به ایران وارد می شدند چه نشریات فارسی زبان و چه نشریات بیگانه شدیداً حساس بودند . . .

گرفتن پروانه مسافرت برای انجام مسافرت های داخلی را باید یکی از عجیب ترین عجایب دوران دیکتاتوری رضا خان به شمار آورد. مردم مجبور بودند برای اناجم مسافرتهای داخلی از اداره شهربانی مجوز دریافت کنند. در یکی از اسناد کفیل اداره شهربانی که مربوط به بعد از سقوط حکومت رضا خان و لغو این پروانه عجیب است می خوانیم . . .

در جریان پیروزی انقلاب،‌ بسیاری از شخصیت‌ها، احزاب، گروه‌ها و جریانات سیاسی، مبارزات و فعالیت‌های حساس و در خور توجهی داشته‌اند که به سبب این گونه فعالیت‌های سیاسی، زندانی شده‌اند. این محکومان سیاسی رژیم شاه که درزندان‌های عشرت‌آباد، جمشیدیه، قزل حصار، زندان موقت شهربانی و بویژه در زندان‌های قصر و قزل‌قلعه به سر می‌بردند، نقش مهمی در تداوم مبارزات ...

در اواخر دهه 1330 به دلیل سیاست‌های اقتصادی و برنامه‌ریزی دولت، اقتصاد ایران دچار کسر بودجه گردید. واردات ایران در سال 1338 نسبت به سال 1333 شش برابر افزایش یافته بود و کسر بودجه با برداشت بد محصول در سال‌های 39 ـ 1338 هم‌زمان شد. این امر شاخص هزینه‌ی زندگی را به بیش از 35 درصد افزایش داد . . .

کار آیرم در شهربانی بیش از آنکه رسیدگی به اتهام رجال سیاسی باشد، پرونده سازی برای آنان بود. به طوری که به شاه نشان داده شود همه حدس های منفی اش درباره رجال کشور درست است.

مختار اساساً افسر پلیس بود؛ دزد نبود، قلب رئوفی داشت ولی در اطاعت و محافظه کاری بیداد می کرد. این همه را نمی توانیم فراموش کنیم که اسدی در خراسان، فیروز در سمنان، مدرس در کاشمر، دیبا در ملایر؛ همه به هنگامی کشته شدند که مختاری ریاست شهرانی کل کشور را بر عهده داشت...

روز چهارم بهمن ۱۳۵۰ به دستور محمدرضا شاه پهلوی، مجموعه ای تحت عنوان «کمیته مشترک ضد خرابکاری » در محل زندان موقت اطلاعات شهربانی تشکیل شد.

در این جلسه درباره مسایل مختلف بحث شده از جمله درباره سوءاستفاده مأمورین شهربانى مذاکره شده و سرهنگ شهرى گفته سرتیپ امیر انصارى رئیس شهربانى سابق مرد بسیار پاکى بود و چون قاچاقچیان هروئین را که منتسب به دربار بودند گرفت.

ماموران نظمیه در مقابل ساختمان اداره تفتیش