در این سند نامه ای مبنی بر اعلام سفر ماهانه تعدادی از هنرمندان خارجی -بعضا جالب و قابل پذیرش - به تهران جهت اجرای برنامه در کاباره های باکارا و شکوفه نو ، پیشنهاد دیدار آنان با [شاه یا ...] جهت اتخاذ تصمیم درصورت مورد پسند واقع شدن مشاهده می شود . . .
ناصرالدین شاه قاجار معروف به «سلطان صاحبقران» و بعد «شاه شهید»، چهارمین شاه از دودمان قاجار ایران بود. وی طولانیترین مدت شاهی را در میان دودمان قاجار دارا است.
شاه و درباریان با مسافرتهای پرخرج به داخل و خارج از کشور هزینهی سرسامآوری را به بودجه کشور تحمیل میکردند. دختران شاه به خصوص اشرف پهلوی در این اقدامات پیشرو بودند.
در تصویر یک مهمانی در یکی از سفارتخانه های خارجی در تهران با حضور سفیر انگلیس و وزیرمختار آمریکا و جمعی از مقامات دولتی ایران را به تصویر می کشد. با توجه به فقدان شایسته سالاری در انتخاب سفرای ایران در کشورهای مختلف در زمان سلطنت پهلوی دوم، سفارتخانه های ایران بیشتر به مکانی جهت تفریح و خوشگذرانی تبدیل شده بود و دغدغه تامین منافع ملی محلی از اعراب ...
مینو صمیمی که سالها منشی سفیر ایران در سوئیس و بعد از آن مدتی منشی فرح همسر شاه بود، در کتاب، خاطرات خود مستندی از ولخرجیها و حیف و میلهای شاه و درباریان او ارائه می دهد.