اوج گسترش لااُبالی‌گری و لمپنیسم را باید در دوره پهلوی مشاهده کرد، به طوری که کسانی مانند شعبان استخوانی در دوره پهلوی اول و شعبان جعفری معروف به بی‌مخ در دوره پهلوی دوم به چنان شهرت و اشتهاری می‌رسند که قابل تصور نیست. این که چرا رژیم پهلوی از گروههایی چنین ضد اجتماعی و منفور حمایت می‌کردند را باید در عدم مشروعیت آنها دانست...