در فاصله سالهای 1351 تا 1356 همه محاکمات، پشت درهای بسته صورت میگرفتند و حتی بسیاری از افرادی که دستگیر میشدند هیچ گاه محاکمه نیز نشدند.
افزایش قیمت نفت در دهه 1350 بر بسیار از ابعاد حکومتی تاثیر گذاشت. این موضوع حتی بر رابطه مخالفان حکومت و نیز مواجهه حکومت با آنها نیز تاثیر گذاشت. از جمله آنکه نحوه شکنجهها در این دوره با تغییراتی مواجه شد:
«ساواک ید طولایی نیز در آزار و اذیت و شکنجه مخالفان خود داشت. تا پیش از شوک اول، این نقش کم و بیش به صورتی (ظاهراً) قانونی خود را نشان میداد. برای مثال میتوان از محاکمههای نیمه علنی زندانیان سیاسی تا سال 1351 یاد نمود که حداقل امکان رسیدگی به ادعاهای شکنجه آنان را فراهم میکرد. اما در فاصله سالهای 1351 تا 1356 همه محاکمات، پشت درهای بسته صورت میگرفتند و حتی بسیاری از افرادی که دستگیر میشدند هیچ گاه محاکمه نیز نشدند و نیز آنهایی که در زندانها میمردند حتی اجسادشان به خانوادههایشان تحویل داده نمیشد، بنابراین امکان کالبدشکافی اجساد نیز فراهم نمیآمد. ساواک به منظور اختناق هر چه بیشتر جامعه ایران، به گرفتن منابع وسیع و تبلیغ خود در میان مردم مبادرت مینمود. این شیوهای بود که ساواک برگزیده بود: همه بدانند که ساواک در همه جا وجود دارد!.»
منبع: سقوط: مجموعه مقالات نخستین همایش بررسی علل فروپاشی سلطنت پهلوی، تهران، موسسه مطالعات و پژوهشهای سیاسی، 1384، صص 210- 211