جشن و پایکوبی و دعوت از افراد سرشناس خارجی، یکی از کارهایی بود که شاه معمولاً در افتتاح پروژهها و یا طرحهای اقتصادی و سیاسی خود بسیار از آن بهره میگرفت. درواقع این جشنها که با تشریفات و هزینههای بالا همراه بود، یکی از روشهای شاه برای ظاهرسازی و جلب نظر مساعد کشورهای خارجی نسبت به خود بود.
نمایش و یا تظاهر به اقدامات بزرگ و مردمی، یکی از شگردهای سیاسی حکومت پهلوی برای جلب توجه محافل داخلی و خارجی به خصوص کشورهای غربی بود. چنانچه ظاهر بسیاری از آن اقدامات با رنگ و لعاب زیبا و جذابی آغشته بود، اما واقعیت ماجرا پر از نقص و ایراد بود.
یک نکته مهم و حائز اهمیت در خصوص اقداماتی که محمدرضا شاه به مردم ارائه میداد، موضوع کیفیت خدمات است که برخلاف ظاهر شیک و گولزنند، بسیاری از آن خدمات فاقد کیفیت لازم بودند. درواقع شاه در مواردی که نیاز به انتخاب میان کیفیت و قیمت بود، موضوع قیمت را در نظر میگرفت حتی اگر آن محصول فاقد هر نوع کیفیتی بود. نمونهای از این موضوع را میتوان در سفارش شیرخشک ...
شاه نه تنها به مبارزه با فساد در داخل کشور اهتمامی نداشت، بلکه برای جلوگیری از اشاعه فساد نزدیک ترین افراد منسوب به خود نیز تلاشی نمی کرد. این مسئله بی آبرویی زیادی را در کشور برای خاندان سلطنت ایجاد می کرد و گاهی حتی در خارج از کشور نیز بازتاب های بسیار منفی با خود به همراه داشت . . .
جشن های 2500 ساله شاهنشاهی اوج ولخرجی حکومت پهلوی بود. جشن هایی که از اساس بی مورد بود و جالب اینکه در کنار مردم ایران، حتی مجالس خارجی نیز این جشن ها را غیرلازم می دانستند و البته خیلی صریح این نکته را ذکر و به حکومت های خود برای ارسال دیپلمات به این جشن ها انتقاد کردند . . .
در ایران به دلیل نبود آزادی مطبوعات عمدتا نمی شد واقعیت های زندگی شاهانه و بریز و به پاش های محمدرضا پهلوی و خانواده او را در روزنامه ها تبلور داد؛ اما شاه نمی توانست روزنامه های خارجی را مجبور به کتمان واقعیت ها کند؛ اگرچه رجال سیاسی اروپایی از درنظر گرفتن این واقعیت ها در ارتباط با شاه پرهیز می کردند . . .
فساد در حکومت شاه آنچنان گسترده بود که بخش زیادی از آنچه می بایست در اختیار مردم قرار می گرفت، نصیب عده ای محدود از اطرافیان شاه می شد. با همه این احوال فساد بسیار مخفی بود و شاه علاوه بر آنکه از مفاسد اطرافیان خود مطلع بود، از آن صحبتی به میان نمی آورد. اما در برخی مواقع زمینه امری طوری پیش می رفت که خبر فساد جهانی می شد. در چنین مواقعی مصائب مردم ...
موقعی که در آخرین روز سال 1977 پرزیدنت کارتر و همسرش به تهران آمدند، آگاهان سیاسی شگفت زده از خود می پرسیدند: چه دلیلی باعث شده که شش هفته پس از سفر شاه به واشنگتن، رئیس جمهور آمریکا برای گفتگو با او به تهران بیاید؟
مینو صمیمی که سالها منشی سفیر ایران در سوئیس و بعد از آن مدتی منشی فرح همسر شاه بود، در کتاب، خاطرات خود مستندی از ولخرجیها و حیف و میلهای شاه و درباریان او ارائه می دهد.