به گواه تاریخ و خاطرت اکثریت دولتمردان عصر پهلوی، چاپلوسی و تملق یکی از مولفه های بارز تمامی نخبگان سیاسی این دوره می باشد. درواقع نخبگان سیاسی بدون تملق و اظهار عجز و لابه در پیشگاه پهلوی دوم نمی توانستند مدارج عالی پشرفت و ترقی را سپری نمایند. ..
در کشورهایی که از نظر سیاسی به غرب وابسته هستند، حتی چینش نخبگان در درون کشور نیز مبتنی و متاثر از تعامل و تقابل های میان نخبگان است. طبیعتا این مسئله درباره ایران پهلوی نیز صادق بود و پایان قدرت هژمونی انگلیس و آغاز هژمونی امریکا در ایران خود را در رفت و آمدن نخبگان نشان داد . . .
در دوره محمدرضا شاه نیز به مانند دوره رضا شاه نخبگان از امنیت لازم برخوردار نبودند. موقعیت سیاسی نخبگان به اراده شاه وابسته بود و دارندگان مشاغل مهم دولتی از ثبات، آرامش و امنیت لازم بی بهره بودند. محمدرضا شاه برای تثبیت حاکمیت اقتدار طلبانه خود در طول ده سال 1940 تا 1950 دقیقاً 27 کابینه را عوض کرد و در فواصل بین سالهای 1941 تا 1952 حدو 400 جابه جایی ...
امیرعباس هویدا نمونه باز نخبگانی بود که در طول دوران نخست وزیری طولانی مدت خود به جمع آوری اسناد و مدارکی بر علیه رقباء سیاسی خود روی آورد تا ازآنها در مواقع لزوم برای تحت فشار قرار دادن و باج گیری سیاسی استفاده نماید. در چنین فضای رقابتی حاکم بین نخبگان سیاسی ، فرصت طلبی وجه بارز رفتار سیاسی نخبگان شده و شایسته‌سالاری جای خود را به ارادت‌سالاری می‌دهد ...
