هفدهمین روز از ماه زمستان هرسال، یادآور مرگ اسطوره و جهان پهلوانی است که مدال را فدای جوانمردی کرد تا نامش همیشه در قلب ایرانیان زنده بماند؛ مردی که راز مرگش ۴۸ ساله شده است.
در ریاضالشعرا ذکر شده است که پوریای ولی از این مقام و منصب خود در جهت ارشاد و هدایت مریدان خویش بهره میبرد و جدا از تعالیم و تمارین کشتی، سحرخیزی و مروت و شکستگی نفس و افعال حسنه و اخلاق حمیده و هر آنچه خوب و خوبی است را بر شاگردان خود فرض میدانست.
بیژن حاج رضایی به گاه شهادت پدر نوجوان بود، اما حافظه قوی و علاقه او، باعث شده است که بتواند روایتی دقیق از منش و شخصیت او ارائه کند. آنچه پیش روی دارید، شمهای از خاطرات اوست.
زورخانه مکانی برای ورزش مردان بوده که بیشتر در کوچه پس کوچههای شهر احداث شده است؛ بام آن به شکل گنبد و کف آن گودتر از کف کوچه است، درب آن کوتاه و یک لختی است و هر که بخواهد از آن بگذرد و داخل زورخانه بشود باید خم شود که این امر به دلیل این است که در هر مقامی هستید باید در مقابل گود تعظیم کنید
حاج ابراهیم یزدی معروف به یزدی بزرگ، پهلوان اول ایران و دارالخلافه قاجار در عصر ناصرالدین شاه بود که به فرمان او از یزد به تهران آمد و پس شکست حریفان، بازوبند پهلوان اولی را از ناصرالدین شاه دریافت کرد.
دوست مشترک آیتالله طالقانی و غلامرضا تختی گفت: بعد از درگذشت تختی به پزشک قانونی رفتم و کسانی که جنازهاش را دیدند گفتند پشت سر غلام رضا تختی روزنهای ایجاد شده بود ولی متاسفانه پزشک قانونی هیچ گونه اظهار نظر رسمی نکرد