ملکه مادر از جمله القابی است که به مادران پادشاه گفته می شود و آنان در دربار و خصوصا اندرونی و حرمسرا ارج و قرب بسیاری داشتند و مدیریت اغلب امور با آنان بود. ملکههای مادر بهطور رسمی حکمرانی نمیکنند اما در مواردی به عنوان نایبالسلطنه تعیین شدهاند و بعضا قدرت زیادی حتی تا حیطه فرمانروایی در کل کشورها داشته اند.
بی سوادی و خودکامگی رضاخان در امور کشور باعث ایجاد مشکلاتی شده بود. یکی از این موارد را در لغو امتیاز «ویلیام دارسی» یک سرمایه گذار انگلیسی ایران می توان جستجو کرد. دارسی در زمان قاجار در سودای پیدا کردن نفت سرمایه گذاری را با بهای اندک انجام داد اما در انتها این سرمایه گذاری نه به سود وی و نه حکومت ایران بلکه به سود انگلیسیها تمام شد.
بیستم دی سال 1230 هجری خورشیدی سالروز شهادت امیرکبیر صدراعظم مقتدر و سیاستمدار بزرگ ایران زمین است. پیش درچنین روزی میرزا تقی خان فرهانی ملقب به امیرکبیردر حالی که تنها چهل وچهار بهار را تجربه کرده بود ، به دستور ناصرالدین شاه توسط علی خان فراش درحمام فین کاشان به شهادت رسید.
با پیروزی انقلاب مشروطه، شمار زیادی از زنان ایرانی دوشبهدوش مردان در فعالیتهای مشروطهخواهی شرکت کردند، ضمن اینکه به ایجاد انجمنها و جمعیتهای مخصوص بانوان مبادرت ورزیدند. این در حالی بود که اوضاع فرهنگی و اجتماعی جامعه، فضای مناسبی برای فعالیتهای اجتماعی زنان نبود. از اینرو غالب این اقدامات مخفیانه صورت میگرفت.
کشورهای استعمارگر، اقدامات استعماری خود را به بهانههای مختلف توجیه میکردند. آنها معتقد بودند که حامل تمدن و فرهنگ مدنی به مستعمرات بودهاند، در حالی که واقعیت پنهان این موضوع ریشه در مسائل دیگری داشت.
تهران دوره قاجار از نظر ساخت شهری، دارای ساختار چندان پیچیدهای نبود. با این حال نسبت به بسیاری از شهرهای دیگر، وضعیت متفاوت و پیشرفتهتری داشت. از جمله این تفاوتها میتوان به خیابانهای و نوع ساختمانسازیهای آن اشاره کرد. از سویی تهران به دلیل آنکه مرکز اصلی سفارتخانههای خارجی بود، درگیر سبک مختلط ایرانی- فرنگی بود
روابط شخصی، رقابتها و فرهنگ اخلاقی ناسالم، یکی از عوامل توقف و پسرفت کارها در دوره پهلوی بود. بر این اساس، گاه برخی از مسئولین در رقابتی سیاسی، مشکلات اخلاقی را وارد مسائل اقتصادی و سیاسی کرده و با دسیسهگری یا خرابکاری مانع از پیشرفت در آن امور میشدند.
پس از تصویب قانون اعزام محصلان به خارج از کشور در ۱۳۰۷ خورشیدی، نخستین گروه محصلان ایرانی برای انجام تحصیلات عالیه در رشتههای مختلف عازم اروپا شدند؛ افرادی که بعد از فراگیری علوم مختلف به ایران بازگشته و مناصب مهم کشوری و لشکری را عهدهدار شدند و برخی از آنها بعدها جزو افراد تاثیرگذار در سپهر سیاسی ایران بودند.
چنانچه در آینده در منابر و سخنرانیهای خود مطالب تحریکآمیز و خلاف مصالح کشور بیان نماید ضمن آن که ممنوع المنبر خواهد شد تحت تعقیب قانونی نیز قرار خواهد گرفت.
از علیاکبر داور به عنوان مؤسس نظام قضائی و تشکیلات دادگستری نوین در ایران یاد میشود. داور یکی از سیاستمداران و حقودانان برجسته در دوره رضاشاه بود که نقش مهمی در ثبیت پایههای قدرت او ایفا کرد. او با ارائه خدمات و اندیشههای حقوقی، باعث حذف تشکیلات قذیمی در سیستم قضایی و ایجاد تشکیلات جدید در آن شد.
با الهام از سخنان شاهنشاه آریامهر در روز یازدهم اسفند 1353، مرام نامه حزب رستاخیز ملت ایران اعلام میگردد. این جمله، اولین جمله مرامنامه حزب موسوم به رستاخیز است که بنا به دستور شاه و با ادغام سایر احزاب در اواخر سال 1353 موجودیت یافت.
دایره مخالفان و ویژگیهای آنان از نظر ساواک کاملاً متفاوت از واقعیات بود. ساواک مخالفان دربار و مسئولین را به خوبی زیر نظر داشت. در مواردی رقبای احزاب نیز به خوبی شناسایی میشدند و اگر لازم میشد صدای برخی از مخالفان خاموش میشد.
ساخت قدرت سیاسی دوران محمدرضا پهلوی به منظومه ای شباهت داشت که هسته مرکزی آن را شاه تشکیل می داد . خاندان سلطنتی نخبگان درباری، نخبگان تکنوکراتیک و بوروکراتیک، نخبگان نظامی و اقتصادی و نخبگان پارلمانی بر اساس این منظومه به دور مدار سلطنتی در گردش بودند.
اختلافات میان اعضای حکومتی به خصوص افرادی که در هرم قدرت قرار داشتند، یکی از موضوعات مهمی است که معمولاً کمتر بدان پرداخته شده است. حس حسادت و رقابت برای نزدیکی هر چه تمامتر به رأس قدرت مهمترین عامل این اختلافات بود.
در دوره رضا شاه تشکیلات نظامی تحت عناوین مختلف در سرتاسر کشور به وجود آمد. یکی از این تشکیلات، امنیه کل مملکتی بود که توسط احمد امیراحمدی پایهریزی شد و هدف آن ایجاد امنیت در سرتاسر کشور و مقابله با مخالفان حکومت بود.
رضا شاه در اجرای سیاست تخته قاپو و اسکان اجباری عشایر از روشهای متعددی استفاده کرد. گذشته از اعمال خشونت، اعدام و دستگیری سران که به طور مستقیم به کار گرفته میشد، در مواردی نیز از روشهای غیرمستقیم برای کنترل و سرکوب کردن عشایر استفاده شد.
با آغاز روند استعمارزدایی مستعمرات که عمدتاً بعد از جنگ جهانی دوم آغاز شد، کشورهای استعمارگر که منافع بادآورده خود را از دست رفته میدیدند هر یک به شکلی تلاش کردند تا با ترفندی همچنان مستعمرات را زیر یوغ خود قرار دهند.
منوچهر امیدوار که فعلاً به جای عذری [عزری] مسئول کار است، میگفت مطالب منتشره در جراید داخلی و خارجی به شناسایی دولت اسرائیل از طرف دولت ایران توسط وی در اختیار مخبرین جراید گذارده شده است.