کمک مالی هخامنشیان به جنگ های خارج از مرز برای حفظ ایران

نوزدهم اکتبر سال 480 پیش از میلاد (27 مهرماه) را روزی نوشته اند که خشایارشا رهبر وقت ایرانیان با دولت کارتاژ (تونس امروز و نواحی اطراف آن در شمال آفریقا که رو به روی جزیره سیسیل و پاشنه ایتالیا در ساحل جنوبی مدیترانه قرار گرفته و آثار ابنیه باستانی آن زمان باقی است) پیمان اتحاد بست.هدف خشاریاشا پسر داریوش و نوه دختری کوروش بزرگ از این پیمان، ایجاد سد در برابر گسترش اتحادیه یونانیان در جهت جنوب و شرق و درگیر نگهداشتن این اتحادیه در جنگهای دوردست بود تا به فکر تعرّض به ایونیِ ایران نیافتد. [شهرهای یونانی زبان واقع در آناتولیای غربی و جزایر شرقی دریای اژه و دریای مدیترانه از جمله قبرس، ایونی خوانده می شدند. واژه یونان که در خاور میانه بکار می رود برپایه کلمه ایونی ساخته شده است.]. در آن زمان، یونان در جنوب ایتالیا و از جمله در جزیره سیسیل (سیچیلیا) مهاجرنشین داشت که معروفترین آنها سیراکیوز (سیراکوز) است.در پی همین اتحاد و کمک مالی ایران بود که «هامیلکار» کارتاژی به سیسیل حمله نظامی برد. ولی پس از پیاده شدن در ساحل پالرموی امروز چون توفیقی به دست نیاورد همانجا خودکشی کرد.اتحاد امپراتوری ایران (ابرقدرت جهان وقت) و کارتاژ تا 70 سال بعد (سال 410 پیش از میلاد) ادامه داشت و کارتاژ از کمک مالی ایران برخوردار بود.کارتاژی ها مهاجران فنیقی (لبنانی ـ سوری) بوده اند که نام شهر خود واقع در تونس امروز و ساحل دریاچه تونیشیا را «کارت هاداشت» به معنای شهر تازه گذارده بودند که رومی ها آن را «کارتاژ» تلفظ کردند که چون کتب تاریخ قرون قدیم عمدتا توسط رومی ها نوشته شده است به همین صورت باقی مانده است. معروفترین سردار کارتاژی، هانیبال بود که به اسپانیا و ایتالیا لشکر کشید و در این لشکرکشی از فیل استفاده کرده بود.