حکایتی از تمسک انیشتین به اسلام

یکی از بزرگترین اندیشمندان و دانشمندانی که ـ متاسفانه در غرب سعی میکنند هویت اصلی و علقه ی شدیدش به فرهنگ ایرانی ـ اسلامی را مخفی نگه دارند ـ جناب آلبرت انیشتین هست . انیشتین حتی بارها محضر جناب فقیه دانشمند مرحوم بروجردی رضوان الله علیه رسیده بود و با ایشان مذاکرات و تبادل نظر و اندیشه درباب اسلام و مذهب شیعی داشت.محقق خ در سفری به دانشگاه پتسدام المان یک مقاله ای از انیشتین را دیده بود که در کتابخانه بصورت صحافی وجود داشت و متاسفانه درموزه ی دانشگاهی آلمان نگهداری میشه و اجازه انتشارش را نمیدهند.در این مقاله انیشتین به صراحت میگوید من سالها بود که به این نتیجه رسیده بودم که با توجه به نوع دگردیسی و خاک موجود در کره ی زمین؛ امکان بوجود امدن کانی و عنصری به نام آهن محال بوده و هست. و اصلا امکان نداشته که در روی زمین حتی یک گرم آهن بوجود بیاید؛ اما اینکه چطوری اینهمه آهن روی زمین هست را درک نمیکردم.سالها در حال بررسی بودم و چند بار به اصل نظریه خودم شک کردم و باز هم به همان نتایج رسیدم . مدتها بود که این مساله را مغفول رها کرده بودم .تا اینکه در ذیل مطالعاتم در باب اسلام و کتاب مسلمین قرآن در سوره ای به نام حدید به این آیه برخوردم: و انزلنا الحدید ...این ایه مثل یک جرقه در ذهن من ایجاد شک کرد و دوباره رفتم و تمام مستنداتم را بررسی کردم و این بار بر پایه ی این یافته ام جلو رفتم . بله تمام آهن موجود بر روی کره زمین محصول باران های شهاب سنگی بوده که در دوره های قبل از انسان وارد زمین شدند