قیام بوگاچف | کافه تاریخ

"یملیان پوگاچف" قزاقی در ارتش روسیه بود که در نیمه دوم قرن هجدهم در منطقه «ولگا» و «دُن» در حمایت از کشاورزانی که با اراضی زراعی خرید و فروش می شدند (سِرف ها) دست به قیام زده بود.با این که پوگاچف در زمانی که افسر بود مورد توجه "کاترین" امپراتریس روسیه بود و در رفاه زندگی می کرد در جریان یک ماموریت در منطقه ولگا با مشاهده وضعیت بد زندگانی سرفها، ارتش را ترک و به حمایت از آنان دست به قیام زد.در اندک مدتی هواداران فراوان به دست آورد و بسیاری از دژهای نظامی منطقه را تصرف کرد. قیام او منطقه اورال و بسیاری از مناطق مسلمان نشین روسیه را هم در برگرفت و اربابان ملک (فئودالها) فراری شدند.وی موفق شده بود که چند واحد اعزامی ارتش تزار را شکست دهد. نزدیک بود قیام او سراسری شود که تزار برای سر او ( تحویل دادنش) 28هزار روبل طلا جایزه تعیین کرد.این پول سبب شد که اطرافیان پوگاچف و همان هایی که پوگاچف به خاطرشان جان برکف نهاده و قیام کرده بود اورا در خواب دستگیر کنند و به عوامل تزار تحویل دهند.سپس پوگاچف را در یک قفس آهنین قراردادند و به مسکو منتقل کردند و در یازدهم ژانویه سال 1775 در آنجا اعدام شد.باوجود خیانت اطرافیانش، پوگاچف تا آخرین لحظه عمر از عمل خود دفاع کرد و ابراز پشیمانی نکرد و گفت که روزی افرادی دیگر این کار او را که یک واقعیت است دنبال خواهند کرد.وی خیانت چند تن از اطرافیانش را به حساب نادانی و نداشتن آگاهی و طمع پول ناشی از فقر طولانی آنان گذارد و گفت که طبق تجربه او نخست باید مردم تحت ستم را بیدار کرد و سپس آنان را برانگیخت تا بپاخیزند و حق خود بستانند .از مردمی که در خواب هستند جز خواب دیدن کاری ساخته نخواهد بود.