تنها ویژگی پوشاک سر ایرانیان شالی است که گرد کلاه می پیچند. و این ویژگی از آن پادشاه و شاهزادگان و برخی از بزرگان و بلند پایگان کشور است.
۱
کلاه از قدیم الایام برای ایرانیان مهم بود. در واقع آن زمان که رضاشاه دستور الجباری شدن کلاه شاپو و کلاه پهلوی را صادر کرد، از یک فرهنگ ایرانی در راستای اندیشه تجدد خود بهره برداری نامطلوب و به عبارتی سوء استفاده می کرد. تا پیش از این و در دوران قاجار، ایرانیان کلاه های متنوعی به سر می کرد. این کلاه ها تا حدی به جایگاه اقتصادی آنان باز می گشت:
«پوشاک سر هر ایرانی از شاه تا گدا از یک ماده ساخته شده که یک کلاه سیاه است که نزدیک یک فوت و نیم بلندی دارد، به رنگ مشکی سیر درخشان یا کهربای سیاه و همه از پوست یک گونه جانور است، نازک ترین و بهترین گونه ی کلاه را از پوست بره ی نوزاد می سازند و هر چه عمر بره زیادتر شود از خوبی جنس این کلاه کاسته می شود و پوست بره بزرگسال به ساختن کلاه مردم عادی می رسد. پوست بره در آستر کت ها و در خرقه های بسیار راحت نیز بکار می رود. تنها ویژگی پوشاک سر ایرانیان شالی است که گرد کلاه می پیچند. و این ویژگی از آن پادشاه و شاهزادگان و برخی از بزرگان و بلند پایگان کشور است. از سالها پیش شال کشمیر را برای ترویج شال های زربفت بافته ی ایران از رواج انداخته اند.»1
1-جیمز موریه، سفرنامه جیمز موریه(سفر یکم)، ابولقاسم سری، تهران، انتشارات توس، 1386، ص 275 – 276
cafetarikh.com/news/22176
تگ ها
تمام حقوق محفوظ بوده و استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است.