انصاف مصدق | کافه تاریخ

مرحوم لطفی وزیر عدلیه مصدق ضمن داشتن مزایای عدیده اخلاقی، لیاقت و تقوای کامل شغلی از نظر سیاسی و مبارزه با مشکلات ناشی از سیاست، ضعیف و کم توان بود. خاصه که بیماریهای مزمن کلیه و کبد و ناراحتیهای پوستی و کهولت، قدرت مبارزه را از او گرفته بود. با توجه به این مسایل که موجب ضعف روحی و جسمی او شده بود. در زندان به امید نجات آنگونه که انتظار می رفت از سیاست دولت مصدق جانبداری نکرده، بلکه خود را مخالف راه و رسم چند ماه آخر حکومت دکتر مصدق نشان داده بود.

دادستان ارتش با استفاده از این ضعف از او پرسیده بود: شما که راه و روش حکومت مصدق را قبول نداشتید چرا در پست وزارت عدلیه ماندید؟

لطفی جواب داده بود: چند بار از دکتر تقاضا کردم با کنار رفتن من موافقت کند، ولی هر بار با تهدید به استفاده از ماده 5 حکومت نظامی و دستگیر شدن به اتهام اخلال در نظم و امنیت مملکت روبرو شدم و خلاصه با کره و جبر مرا در کابینه نگاهداشتند!

دادستان ارتش که از شادی در پوست خود نمی گنجیدبه تصور اینکه دکتر مصدق از شنیدن این مطالب ناروا و خلاف انتظار به نوبت خود از نقاط ضعف لطفی سخن به میان می آورد و لطفی را عصبانی می کند و هر یک علیه دیگری مطالب تازه ای عنوان می کنند بطوری که آن کس که در این مناظره سود می برد تیمسار آزموده خواهد بود، مواجهه ای میان دو مرد زندانی ترتیب داده، در حضور لطفی اظهارات کتبی او را برای دکتر مصدق خوانده و از او جواب خواسته بود.

جواب دکتر مصدق چنین بود: من از خدمات آقای لطفی در وزارت دادگستری بسیار راضی بودم و هستم. آقای لطفی خدمات ارزنده به دستگاه قضایی مملکت کردند. انحلال محاکم اختصاصی از قبیل دیوان کیفر که در گذشته حربه اعمال فشار دولتها بوده و کوتاه کردن مدت دادرسی وسیله حذف تشریفات زاید و تصفیه عدلیه از دویست و چند قاضی بدنام که از آن جمله فرزند خود ایشان بود و اصلاحات دیگر در تاریخ قضایی ایران فراموش نمی شود. متأسفم که مشقات زندان، طاقت این مرد خدمتگزار را طاق کرده، چه خوب بود در ایام سختی و مشقت هم، همکاری و هم آهنگی شان را با من حفظ می کردند.

دفاع دکتر مصدق از نفت در زندان زرهی، حسن صدر(وکیل مدافع دکتر مصدق)، ص 39 تا 41.