سرلشکر ولی‌الله قره‌نی توسط گروهک فرقان به شهادت رسید

شهید سپهبد قرنی در سال 1292 ه ش دیده به جهان گشود .

وی پس از طی تحصیلات مقدماتی وارد ارتش شد و در این مسیر رشد کرد و در دانشکده افسری صاحب معلومات نظامی شد. وی از همان ابتدا به دلیل عشق به مفاهیم مذهبی دنباله رو تعالیم امام خمینی (ره) شد و در سال 1337 به همراه عده‌ای از همکران خود تصیم گرفت که علیه رژیم منحوس پهلوی دست به کودتا بزند. این طرح لو رفت و او به زندان محکوم شد.
پس از آزادی از زندان وی در راه تازه‌ای قرار گرفت اما هر از گاهی به دلیل فعالیت‌های گسترده‌اش علیه رژیم پهلوی به زندان محکوم می شد.

پس از پیروزى شکوهمند انقلاب اسلامى، سپهبد قرنى به سمت اولین رییس ستاد مشترک ارتش منصوب شد. وی در روز بیست و چهارم بهمن 57 در دفتر ریاست ستاد ارتش، تمثال حضرت امام خمینى رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهورى اسلامى نصب کرد و سپس خطاب به حاضران گفت:ارتش شاهنشاهى که مى‌گفتند از مجهزترین ارتش‌هاى دنیاست و شاید هم از لحاظ وسایل و تجهیزات چنین بود، از آنجا که ایمان و اعتقاد نداشت، ظرف چند ساعت متلاشى شد. افراد یک ارتش اولا باید مؤمن باشند، ثانیا آرمان آنان حفظ استقلال میهن باشد نه حمایت یک فرد. ارتش ایران قبل از این تبدیل به یک ارتش شخصى شده بود و دیدیم که چه زود متلاشى شد.

تاریخ معاصر نشان داده که هر وقت متجاوزان حمله مى کردند، این ارتش ‍ مضمحل مى شد. به عنوان مثال شهریور 1320 چنین شد. در این زمان نیز یک عده مردم در پناه ایمان به خدا، بدون سلاح پیروز شد. امروز به اینجا آمده ایم دوستان مى بینید که هیچ چیز وجود ندارد. باید به این ارتش شکل داد و بعد هم تصفیه صورت گیرد و ایمان و ایدئولوژى باید حاکم شود.
وی سپس فعالیت خود را براى تصفیه و بازسازى و توان مکتبى بخشیدن به ارتش آغاز کرد. مدت مسئولیت او در نظام جمهوری اسلامی فقط 43 روز - از 23 بهمن 57 تا 7 فروردین 58 - بوده است. مدتی هرچند کوتاه اما در مقطعی حساس از تاریخ انقلاب که لحظه لحظة آن آبستن حوادثی بزرگ در ابعاد مختلف خصوصا در بعد نظامی بود.
از دید نیروهای ضدانقلاب که با وابستگی به بیگانگان از جمله رژیم بعث عراق، از اولین روزهای پیروزی انقلاب اسلامی دست به ایجاد آشوب و بلوا در بسیاری از شهرها و بخصوص استان کردستان زدند و تا آنجا پیش رفتند که پادگان کردستان را تصرف و غارت کردند، گناه بزرگ سپهبد قرنی این بود که با تمام وجود از سقوط پادگان سنندج جلوگیری کرد و اجازه نداد که به سرنوشت دیگر مراکز نظامی که با خیانت برخی افراد به دست ضد انقلابیون افتاد، دچار شود.
سرانجام کارشکنی لیبرال‌ها و مدافعین گروهک‌های ضدانقلاب باعث شد تا در تاریخ 7 / 1 / 58 سپهبد قرنی، به خاطر اختلافی که در نوع برخورد با اشرار فعال در کردستان با دولت موقت داشت، استعفای خود را تقدیم امام (ره)کند و در همین روز از طرف دولت موقت برکنار شد و طولی نکشید که در تاریخ 3 اردیبهشت همان سال توسط گروهک تروریستی فرقان به شهادت رسید.

*خاطره‌ای از شهید
سرلشکر بازنشسته مرحوم «منصور طالب زاده» از همرزمان شهید «سپهبد قرنی» می‌گوید:به مهندس بازرگان و رفقای ایشان اعتقادی نداشت آنها هم او را قبول نداشتند چنین که بالاخره هم موفق شدند بعد از جنگ اول کردستان او را بر کنار کنند تمام امید و اعتقاد این مرد بزرگ بعد از خدا، به آقای خمینی بود به یاد دارم در بحث انتصاب او به سمت اولین رئیس ستاد مشترک بعد ار انقلاب آن آقایان (لیبرال‌ها) در شورای انقلاب به شدت با این انتصاب مخالف بودند در اوایل گرفتن این مسئولیت یک شب به خانه ما در تهران نو‌آمد از آنجا که از دهه سی شمسی باهم رفیق بودیم و هر دو در سال 37 به اتهام طراحی کودتا علیه رژیم شاه دستگیر، زندانی و تا پیروزی انقلاب تحت نظر ساواک خانه نشین شدیم زبان همدیگر را خوب می فهمیدم از او پرسیدم چطور شد با وجود مخالفت آقایان دولت موقت این پست را به تو دادند خندید و گفت فلانی تو که میدانی من یک سربازم و اهل ریاست نیستم دستور آقای خمینی بود که آقایان را سر جایشان نشاند و بار جمع و جور کردن ارتش برای انقلاب را به دوش من انداخت.