گفتار کوتاهی است درباره کسی که به چوب تاریخنویسان به جمع مطرودین تاریخ پیوسته است. در جریان انقلاب مشروطیت سلطان عبدالمجید میرزا عینالدوله به عنوان مظهر استبداد و عامل اصلی تیرهروزی ایران آماج حملات مشروطهخواهان قرار گرفت. با عزل او از صدارت و تبعیدش از تهران دستیابی مشروطهخواهان به اهدافشان تسهیل شد. نقش و جایگاه او در جریان انقلاب او را مغضوب نویسندگان شیفته مشروطه ساخت؛ از این رو توجه آنها معطوف برخی وجوه شخصیتی و کرداری او شد و سایر وجوه را یا کمرنگ کردند یا نادیده گرفتند.