علی امینی که در سال 1340 به مدت یک سال نخست وزیر ایران بود در این مدت تلاش زیادی کرد تا اختیارات شاه را کاهش دهد که با مقاومت شاه روبه رو شد. او که فرزند محسن‌خان امین‌الدوله (داماد مظفرالدین شاه) و فخرالدوله، دختر مظفرالدین شاه بود در سال 1284 در تهران به دنیا آمد و در سال 1312 با بتول وثوق دختر وثوق‌الدوله، رییس‌الوزرای دوره قاجار ازدواج کرد که حاصل آن یک فرزند پسر به نام ایرج است. وی در 16 اردیبهشت 1340 به دنبال استعفای شریف امامی از سمت نخست‌وزیری با حمایت جان اف کندی رئیس جمهور وقت امریکا به عنوان نخست‌وزیر جدید انتخاب شد. آزادی فعالیت احزاب سیاسی از جمله جبهه ملی، اصلاحات ارضی و مبارزه با فساد او تلاش برای کاهش نقش شاه در اداره امور کشور از جمله اقدامات او بود که خیلی زود با مقاومت و مخالفت محمدرضا شاه پهلوی و عدم همراهی اپوزیسیون به شکست انجامید. امینی پس از کنار رفتن از نخست وزیری به دلیل عدم اعتماد شاه مدت‌ها از صحنه سیاسی دور بود، تا اینکه در سال 1357 محمد رضا شاه جهت رهایی از بحران سیاسی و جلوگیری از انقلاب مردمی با او وارد مذاکره شد و او را برای نخست‌وزیری در نظر گفت، اما او این پیشنهاد را نپذیرفت و قبل از پیروزی انقلاب به اروپا رفت. امینی پس از انقلاب در فرانسه زندگی کرد و سرانجام در روز 21 آذر1371 در سن 87 سالگی در پاریس درگذشت و‌‌ همان جا به خاک سپرده شد. مجموعه زیر از آلبوم خاطرات امینی از نوجوانی تا کهولت او را نشان می‌دهد.