یکی از مشخصات جامعه ایران در سالهای 1342 تا 57، گسترش و رواج انواع فساد (اداری، مالی و اخلاقی) در ارکان دولت و جامعه بود که در نتیجه آن ثروت ملت توسط دولت و دربار سلطنتی و بویژه شخص محمد رضا پهلوی مورد چپاول قرار می گرفت و یا به جیب یغماگران خارجی می رفت