شاه از شخصیت های بزرگ روحانی من جمله آیت الله کاشانی به شدت می هراسید. از طرفی از نفوذ انها در میان مردم آگاه بود و می ترسید آنها مردم را بر ضد حکومت بشورانند و از طرفی دیگر نیز تلاش می کردند تا از آنها در واقع اضطراری کمک بطلبند. ماجرای ترور هژیر از جمله این موارد است . . .
۰
شاه از شخصیت های بزرگ روحانی و من جمله آیت الله کاشانی به شدت می هراسید. از طرفی از نفوذ انها در میان مردم آگاه بود و می ترسید آنها مردم را بر ضد حکومت بشورانند و از طرفی دیگر نیز تلاش می کردند تا از آنها در واقع اضطراری کمک بطلبند. ماجرای ترور هژیر از جمله این موارد است:
«روز 12 آبان 1328 مقارن با محرم و عزاداری دربار در مسجد سپهسالار نخست وزیر وقت عبدالحسین هژیر هدف گلوله حسین امامی یکی از اعضای جمعیت فدائیان اسلام قرار گرفت. شاه از این واقعه به وحشت افتاد و گمان کرد حضور آیت الله کاشانی به عنوان مرجع دینی می تواند از این خشونتها جلوگیری کند از این رو به نخست وزیر علی منصور دستور داد امکان مراجعت محترمانه ایشان را به ایران فراهم سازد. با انتخاب ایشان به نمایندگی مردم تهران در مجلس شانزدهم و فشار نمایندگان این دوره و پایان یافتن مدت 16 ماه دوران تبعید سرانجام روز 20 خرداد 1329 آیت الله کاشانی با استقبال مردم به ایران بازگشت.»
منبع: انوشیروان خلعت بری، محبوسین متفقین در ایران، با همکاری مصطفی شمیسا، تهران، اهورا، 1384، ص 118
cafetarikh.com/news/36590
تگ ها
تمام حقوق محفوظ بوده و استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است.