استبداد حکومتی باعث شده بود تا بسیاری از نزدیکان رضا شاه نیز علیرغم خوش خدمتی به شاه و حکومت، در مواقعی قدرت رویارویی با او را نداشته باشند. چنانچه بسیاری از فرماندهان برجسته نظامی نیز در مواقعی دچار این ترس و لرز می‌شدند

رضاخان را بنیانگذار پایه‌های دولت مطلقه نوین در ایران دانسته‌اند. او از همان زمان که به عرصه قدرت وارد شد، تمرکزگرایی قدرت را با بدترین و خشونت‌آمیزترین ابزارها آغاز کرد. علاوه بر قلع و قمع قدرت‌های محلی که با سرکوب شدید رؤسای قبایل صورت گرفت، بسیاری از نخبگان فرهنگی و سیاسی نیز از طریق ترور، حذف و نابود شدند.

غیر از میرزاده عشقی شاعر و روزنامه نگار و مدیر نشریه قرن بیستم که در دوره نخست وزیری رضاخان، به دستور اداره تامینات نظمیه وقت، ترور شد، رضاخان رفتار مناسبی با روزنامه نگاران نداشت و به طور مستقیم به سرکوب آنان می پرداخت.

عبدالله خان طهماسبی که مدتی فرمانده لشکر آذربایجان و در موقع ریاست وزرائی سردار سپه سمت استانداری آذربایجان را عهده دار بود، مورد سوءظن رضاخان واقع شد. پهلوی به آذربایجان رفت و او را همراه خود به تهران آورد.

فعالیت مجله تهران مصور به چهار دوره تقسیم می‌شود که اولین دوره به صاحب امتیازی عباس نعمت از ۱۳۰۸–۱۳۲۰ در تهران روزهای شنبه هر هفته منتشر می‌شد. مقالات آن عمدتاً اجتماعی، تاریخی و فکاهی و شامل اخبار روز بود. تهران مصور در ۱۳۲۰ شمسی برای مدتی تعطیل شد.

ترور، مهمترین ویژگی حکومت استبدادی رضاشاه بود. او در راستای تکمیل قدرت استبدادی خود افراد و گروه‌هایی را که رقیب و مخالف خود می‌دانست حذف کرد. قدرت استبدادی او تا جائی پیش رفت که حتی اماکن و شخصیت‌های مذهبی نیز از قدرت ویرانگر او مصون نماندند.

این حادثه یک روز قبل از تصویب طرح انقراض سلسله قاجار در مجلس شورای ملی (8 آبان 1304) به وقوع پیوست. در آن زمان رضاخان که خود را برای تاجگذاری آماده می‌کرد غیر مستقیم نمایندگان مخالف انقراض حکومت قاجار را به مرگ تهدید کرده بود. در روز رأی‌گیری مأموران محافظ مجلس موظف شده بودند از خروج نمایندگان جلوگیری کنند تا مجلس از اکثریت نیفتد. حتی در بخش تماشاچیان ...

آیت‌الله سیدحسن مدرس یکی از برجسته‌ترین رهبران ملی- مذهبی در دوره قاجار و پهلوی اول است. این روحانی عالیقدر به دلیل مبارزات سیاسی خود با رضاشاه بارها مورد سوقصد، شکنجه و آزار قرار گرفت.

"مری سارات" اهل واشنگتن دی سی اولین زنی است که به دلیل دست داشتن در ترور رئیس‌جمهور آبراهام لینکلن اعدام شد.

شاه از شخصیت های بزرگ روحانی من جمله آیت الله کاشانی به شدت می هراسید. از طرفی از نفوذ انها در میان مردم آگاه بود و می ترسید آنها مردم را بر ضد حکومت بشورانند و از طرفی دیگر نیز تلاش می کردند تا از آنها در واقع اضطراری کمک بطلبند. ماجرای ترور هژیر از جمله این موارد است . . .

پس از قتل ناصرالدین شاه توسط میرزا رضا کرمانی ولوله عجیبی در شهر بر پا می شود. اتفاق آنقدر بزرگ بود که بسیار یاز مردم و رجال سیاسی در بهت فرو رفته بودند و چندان به فردای بدون ناصرالدین شاه برایشان قابل تصور نبود. عین السلطنه این اوضاع پر تنش را اینگونه روایت می کند:

یکی از تشکلهای مخفی ای که در دوران پس از مشروطه در ایران شکل گرفت «کمیته مجازات» است. کمیته ای که با ادعای برخورد با خائنین به ملت ایران تشکیل شده بود. این تشکل که تقریبا ده سال بعد از مشروطه(1295 شمسی) تشکیل شد حدود یکسال فعالیت کرد. . .

در یکی از اسناد به جای مانده از دوران پهلوی دوم مقامات امنیتی وقت به ارائه گزارشی درباره سوء قصد به حسنعلی منصور پرداخته اند. در یکی از این گزارشها نکات جالبی درباره شعبان جعفری آمده است.

فیروز خردمند در « شرح حال میرزاده عشقی » درباره روز ترور و تشییع جنازه عشقی می‌ نویسد : « . . . هنوز به چهارراه سید علی نرسیده بودند که فرخی قطعه معروف ماده تاریخ عشقی را به این شکل ساخت

فیروز خردمند در « شرح حال میرزاده عشقی » درباره روز ترور و تشییع جنازه عشقی می‌ نویسد : « . . . هنوز به چهارراه سید علی نرسیده بودند که فرخی قطعه معروف ماده تاریخ عشقی را به این شکل ساخت . . .

پیراهن خونینش را روی جنازه‌اش گذاشته و تابوت را به مسجد سپهسالار بردند. صبح روز بعد تمام تهران عزادار بود. دانشمندان، دانش آموزان، کاسب کارها واهالی محل طوق و علم بلند کرده و جنازهٔ شاعر جوان را در حالی که پیراهن خونین او روی تابوت بود برداشته و حرکت کردند. هر کس جنازه را می‌دید می‌گریست و می‌گفت: تهران چنین سوگواری را یک بار دیگر نخواهد دید

در اواخر فوریه 1908 در حالیکه شاه سوار بر اتومبیل از خیابانهاى تهران مى‌گذشت،بمبى به سوى ماشین وى پرتاب شد که اتومبیل را متلاشى ساخته و یکى از سرنشینان آن را به قتل رسانید.شخص شاه،که در ماشین دیگرى بود،آسیبى ندید. امّا طبیعى است که بسیار هشیار گشت و از آن‌پس هرگونه امید به سازش ضعیف و ضعیف‌تر گردید.

تاریخ تشکیل کمیته به ذی القعده سال 1334 ق باز می‌گردد. به طور دقیق مشخص نیست که فکر ایجاد چنین تشکیلاتی در ذهن کدام یک از دو نفری که به عنوان موسسین این کمیته از آنها یاد می‌شود یعنی منشی زاده و ابوالفتح زاده شکل گرفته است اما به هر حال بعد از مدتی نفر سومی‌هم به جمع اضافه شده و می‌توان موسسین کمیته را منشی زاده، ابوالفتح زاده و محمدنظر خان مشکوه الممالک ...

میرزارضا کرمانی برای شکایت از حاکم کرمان به‌ تهران آمد، اما مورد آزار نایب‌السلطنه کامران میرزا قرار گرفت و مدتها همراه حاج سیاح محلاتی و چند تن دیگر در زندان محبوس بود. وی پس از آزادی جزو مریدان سید جمال‌الدین اسدآبادی شد. میرزارضا کرمانی به‌شدت تحت تأثیرتعلیمات سید جمال قرار گرفته بود. وی ابتدا قصد کشتن کامران میرزا زا داشت، اما مدتی بعد قصدش را ...

از اواخر سال 1302 شمسی زمزمه هایی مبنی بر بی لیاقتی شاهان قاجار و لزوم تغییر رییم سیاسی ایران از سلطنت به جمهوری در محافل و مطبوعات وابسته به رضا خان در گرفت. این اقدام رضا خان که به تقلید از آتاتورک صورت می گرفت واکنشهای منفی گسترده ای را در جامعه ایران ایجاد نمود. اگرچه وی تمام توان و دستگاه پلیسی، نظامی، امنیتی و مطبوعاتی خود را برای تحقق این امر ...