فساد مهمترین شاخصه حکومت شاه بود و وجه شاخص آن در اطرافیان شاه و در امور اقتصادی به چشم میخورد. در این رابطه بسیاری از نزدیکان شاه با روشهایی چون ثبت شرکتها و نهادهای صوری، دست به معاملات کثیفی میزدند که منبع آن از جیب مردم و پول بیتالمال بود:
«والاحضرت اشرف در یک معامله زمین شرکت کردهاند که ناباب و ناپاک از آب درآمده باعث کدورت خاطر شاه شده. فرمودند: به خواهرم بگو شما چه لزومی دارد از یک طرف در کارهای کثیف شرکت بکنید و از طرف دیگر بنیاد اشرف پهلوی درست کنید؟ آخر این چه حرکاتی است که میکنید؟ بر فرض بنیاد اشرف درست کردید، مردم نخواهند پرسید که شما فلان مبلغ را از کجا آوردهاید؟ چرا این قدر مرا ناراحت میکنید؟ من که همه چیزم را وقف بر کشور کردهام. به هر صورت این معامله باید لغو و اقاله شود، هر قدر برای شما ضرر داشته باشد. من که نمیتوانم بگویم جلوی کثافتکاری دیگران را میگیرم ولی خواهرم هر... میتواند بخورد. در دلم به شاه آفرین گفتم، حالا مطلب را من چه جور برسانم، آن دیگر گرفتاری من است!»1