چرا در فاصله کوتاهی پس از ورود ارتش سرخ به آذربایجان، عده‌ای از سران عشایر کرد از منطقه کردستان ایران برای دیداری از باکو دعوت شدند و مدتی در آنجا اقامت گزیدند؟
۱
«سیاست دولت شوروی در ایران، پس از آنکه قوای آنها شمال ایران را تصرف کردند، بزودی برای ما روشن شد. آنها کلیه مأموران پلیس و ژاندارمری دولت ایران را از منطقه تحت اشغال خود بیرون کردند و با اینکه عدم حضور قوای انتظامی در این مناطق، باعث بروز اختلالاتی گردید، ولی مقامات شوروی از كمك به دولت برای ایجاد نظم خودداری کردند و منطقشان هم این بود که اگر دست به چنین اقدامی بزنند، نوعی دخالت در امور داخلی ایران تلقی خواهد شد. البته بعداً مقامات شوروی رضایت دادند که دوباره مأمورین پلیس و ژاندارمری ایران در مناطق اشغالی گمارده شوند، ولی درباره تعداد این مأمورین در هر ناحیه و اینکه باید مثل گذشته مسلح باشند یانه، بحث‌های طولانی با مقامات ایرانی بعمل آوردند. اینگونه رفتار شوروی، ویژگی‌های سیاست آنها در برخورد با دیگران را کاملاً نمودار می‌ساخت و ناگزیر این توهم را ایجاد می‌کرد که نکند یکی از اهداف سیاسی شوروی، بهره‌برداری از موقعیت جنگی برای هرچه بیشتر ناتوان جلوه دادن و تحقیر و خوار شمردن حکومت ایران و کارمندان دولت در نظر مردم است! چنانکه یکی دیگر از اقدامات شوروی که به صورتی حساب شده و مرموز انجام گرفته نیز می‌تواند مؤيد يك چنين توهمی باشد و این سؤال را مطرح نماید که: چرا در فاصله کوتاهی پس از ورود ارتش سرخ به آذربایجان، عده‌ای از سران عشایر کرد از منطقه کردستان ایران برای دیداری از باکو دعوت شدند و مدتی در آنجا اقامت گزیدند.»
منبع:سرریدر بولارد و سرکلارمونت‌اسکراین، شترها باید بروند، تهران، انتشارات البرز، 1374، چاپ چهارم، صص 72- 73
cafetarikh.com/news/48164
تگ ها
تمام حقوق محفوظ بوده و استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است.