علی امینی که از نزدیکان قوام بود و شاه به این واسطه از وی متنفر بود، در اردیبهشت 1340 و با فشار آمریکایی‌ها سر کار آمد.
موضوع از این قرار بود که شاه در شرط بندی انتخابات آمریکا روی نیکسون سرمایه گذاری کرد اما وقتی کندی رئیس جمهور شد برای جبران مافات هر چه را آمریکایی‌ها به ایران دیکته کردند پذیرفت؛ از درون این سیاست دیکته شده علی امینی به عنوان نخست وزیر خارج شد.
از ماجراهایی که هیچگاه دکتر علی امینی درباره آن توضیحی نداد کاغذی است که برادرش ابوالقاسم امینی به او نوشته که با شروع حکومت زاهدی آمریکایی‌ها دو چک یکی 5 میلیون دلار به نام سپهبد زاهدی و دیگری به مبلغ دو میلیون دلار به نام دکتر امینی صادر کرده اند؛ چک 5 میلیون دلاری به خزانه رفت ولی از چک دو میلیون دلاری هیچ کس خبری ندارد که چه شده است؟
پس از سقوط رژیم روزنامه‌های آمریکایی نوشتند سازمان سیا ماهیانه مبلغی در اختیار دکتر امینی می گذارد که بتواند سازمان جبهه نجات ایران را گسترش دهد. پس از انقلاب روزنامه واشنگتن پست اعلام کرد که امینی ماهیانه یکصد هزار دلار دریافت کرده که این مبالغ به مصرف شخصی رسیده است.
منبع: بازیگران سیاسی از مشروطیت تا سال 1357، مصطفی الموتی، 1374، ص 162.
