شاه همواره تمایل داشت تصویری قدرتطلبانه از او نمایش داده شود. از این رو بسیاری از روزنامهها و رسانهها مجبور بودند در همه حال تصاویری را از او ثبت کنند که نشان از اقتدار او در برابر مردم و حتی مسئولان خارجی داشته باشد.
شاه همواره تمایل داشت تصویری قدرتطلبانه از او نمایش داده شود. از این رو بسیاری از روزنامهها و رسانهها مجبور بودند در همه حال تصاویری را از او ثبت کنند که نشان از اقتدار او در برابر مردم و حتی مسئولان خارجی داشته باشد. تمرد از این خواسته، با عواقب سنگینی مواجه بود.
«برای آنشب در منزل، تلفنی از شاه داشتم که از نحوه پوشش خبری سفر هیوم شکایت داشت. "روزنامههای عصر را نگاه کنید. حرامزادهها عکسی را چاپ کردهاند که در آن به نظر میآید من دارم به مردکه لعنتی تعظیم میکنم. به افراد مسؤول باید چنان درسی داده شود که هیچوقت فراموش نکنند." تحقیقات متعاقب من فاش کرد که چندی پیش شاه ممنوع کرده بود که روزنامهها عکسهای سفرای خارجی را در حال تعظیم کردن هنگام تقدیم استوارنامههایشان چاپ کنند. در نتیجه، وقتی نوبت هیوم شد، عکسی که چاپ کردند یکی بود که آن را تا حدودی مناسب تشخیص دادند. با وجود این من چارهای نداشتم جز اینکه دستور دهم همه افراد مسؤول، از جمله سردبیر اطلاعات و رئیس کانون خبرنگاران عکاس، دستگیر شوند. خواهیم دید که آیا این کار بجایی میرسد یا نه، اما در این ضمن از خودم به خاطر چنین اقدامات خشنی منزجرم...»
منبع: اسدالله علم، گفتوگوهای من با شاه، زیر نظر عبدالرضا هوشنگ مهدوی، ج 2، تهران، انتشارات مازیار- معین، 1371، صص 470- 471