آیتالله مهدوی کنی: که ما به یک چیز مقطعی و موضعی فکر میکنیم که مثلا این مشروبفروشی را از اینجا برداریم ببریم بالاتر، ولی امام میگویند کاری کنید که مشروبفروشی دیگر پیدا نشود
تا پیش از آغاز نهضت امام خمینی که عملا از اوایل دهه 1340 کلید خورد، مبارزات سیاسی مخالفان عمدتا با درون حاکمیت و سیاستهای آن معطوف بود. اما با آغاز مبارزات امام، این مبارزات از مخالفت با سیاستها به مخالفت با حکومت تغییر کرد و همین موضوع نقطه اصلی تفاوت مبارزات امام با دیگر مبارزان بود.
«به عقیده بنده از عوامل مهم رهبری و پیروزی همین بود که امام آن نقطه اصلی را شناخت و به آن حمله کرد. بعضی از آقایان به عنوان مثال میآمدند تهران و تلاش میکردند تا یک مشروب فروشی را بخرند و آن را جابه جا کنند و پول کلانی هزینه میکردند تا یک سینما را به مسجد یا حسینیه تبدیل کنند. این هم از کارهای خوب بود، نمیگویم کار بدی بود. برای مثال یک مشروبفروشی روبه روی مسجد ما در خیابان ایرانشهر بود. خیلیها اصرار داشتند که ما این مشروبفروشی را بخریم. این مشروب فروش به بعضی از دوستان مسجد گفته بود که این مغازه یک دهانه دارد شما یک مغازه دو دهانه برای من در خیابان بالاتر بخرید، من از اینجا میروم. من به دوستان گفتم به نظرم اینکه از رو به روی مسجد برود خوب است، اما اینکه ما بیاییم برای یک مشروبفروشی مغازه بزرگتر و بهتر بخریم این کار درستی نیست. من همان موقع به برخورد امام استشهاد میکردم، میگفتم فرق ماها با امام این است که ما به یک چیز مقطعی و موضعی فکر میکنیم که مثلا این مشروبفروشی را از اینجا برداریم ببریم بالاتر، ولی امام میگویند کاری کنید که مشروبفروشی دیگر پیدا نشود و به قول آیتالله سید یونس ازدبیلی که در مشهد به شاه گفته بود دستور بدهید در مشهد مشروب پخته نکنند، منظور اینکه دیگر مشروب تولید نشود.»
منبع: محمدرضا مهدوی کنی، خاطرات آیتالله مهدوی کنی، تهران، انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1385، صص 108- 109