مناطقی که بیگانگان را در آن راهی نبود

از آنجا که عشایر غارت را منبع درآمد قانونی می‌دانستند، هر بیگانه که پایش به مناطق قدرت آنان باز می‌شد در معرض این خطر بود که جز پیراهن، کلیه دار و ندارش را به یغما ببرند.