شهید دستغیب اولین کسی بود که یاری رساندن به امام را لبیک گفتند تا جایی که در زمینه انقلاب اسلامی، فارس در کشور حرف اول را میزد
شهید دستغیب، مبارزات خود را در همراهی با امام آغاز کرد. مشی سیاسی مبارزاتی ایشان مشی متفاوت و مستقلی نبود؛ بلکه مشی امام بود. شهید دستغیب در مسیر مبارزات خود، بارها و به دلیل همراهی با امام نیز دستگیر و روانه زندان شد.
«علیرغم میل رژیم، بزرگداشت آیتالله مصطفی خمینی در سراسر ایران، به مجالس ذکر نام یاد و مبارزات امام خمینی و مصیبت وارده به وی تبدیل شد. در قبال محبوبیت روزافزون امام خمینی، رژیم شاه در اقدامی انفعالی، مقاله اهانتآمیز «ایران استعمار سرخ و سیاه» را در ۱۷ دی ماه 1356 در روزنامه اطلاعات منتشر کرد که سراسر اهانت به امام خمینی بود. اما این اقدام اهانت آمیز شروع جرقه گسترده اعتراضات مردم مسلمان ایران بود. آیتالله دستغيب عشق و ارادت خاصی به امام (ره) داشت، به طوری که برادران شهید آیتالله سید محمد مهدی دستغیب میگوید: ایشان فردی ولایت مدار بود. از ابتدا ولایت رسول اکرم و حضرت امیرالمؤمنین را قبول داشت تا به ولایت امام خمینی (رحمت الله عليه) ... شهید دستغیب اولین کسی بود که یاری رساندن به امام را لبیک گفتند تا جایی که در زمینه انقلاب اسلامی، فارس در کشور حرف اول را میزد. در زمان انقلاب حتى نامهای از سوی امام آمده است که این نامه الان هم وجود دارد. شبهای جمعه شهید دستغیب سخنرانی میکرد و ضبط سخنرانی خود را نیز برای امام میفرستاد. حتی زمانی که امام به پاریس تبعید شدند هم، ضبط سخنرانیهای شهید دستغیب برای ایشان فرستاده میشد. حتی برخی از ضبط سخنرانیهای ایشان هم به دستور امام در سراسر جهان منتشر شده است.»
منبع: حمید سفیدگر شهانقی و محمد چغتایی اراکی، زندگی و مبارزات آیتالله شهید سیدعبدالحسین دستغیب به روایت اسناد و خاطرات، تهران، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1392، ص 73