میرزاده عشقی اخلاقاً آدم خوشمشرب، نیکو خصال و به مادیات بیاعتنا بود و زن و فرزندی نداشت. با کمکهای پدر، خانواده، یـاران و آزادیـخواهان و بـالاخره از درآمدهای نمایشهای خود گذران می کرد. در زمـان پیـرنیا، ریـاست شـهرداری اصـفهان به وی پیشنهاد شد که آن را نپذیرفت.
