تشکیلات آستان قدس رضوی و رؤسای آن را می توان از مهم ترین مشکلات مشروطه در مشهد دانست. گردانندگان آستان به سه علت مهم فقهی و سیاسی و اقتصادی، تمایلی نسبت به مشروطه از خود نشان نمی دادند. از منظر فقهی برخی از علمای بزرگ آستان قدس، به پیروی از دیدگاه شیخ فضل الله نوری، طرف دار مشروعه خواهی بودند و اصلاحات مشروطه را مغایر با دین اسلام می دانستند.