سرلوییس پلی دیپلمات انگلیسی در مقدمه نمایشنامه مذهبی حسن و حسین می نویسد: «اگر موفقیت یک نمایش به میزان تاثیراتی باشد که بر خوانندگان یا تماشاگران خود می گذارد؛ هیچ نمایشی تاکنون موفق تر از تراژدی جهان اسلام یعنی تراژدی حسین(ع) نبوده است» . . .
پیش از استقرار صوفیان در ایران، شیعیان به طور خصوصی واقعه کربلا را گرامی می داشتند؛ بدون انکه مجالس تعزیه به سبک امروز را برقرار نمانید. آل بویه برای اولین بار در بغداد مراسم عزاداری به راه انداخته و در سال 352 هجری، معزالدوله دستور داد مردم گرد یکدیگر برآیند و اظهار حزن نمایند . . .
در تاریخ نقل می کنند که زمانی که ناصرالدین شاه به کربلا مشرف شد قبل از ورود به حرم مطهر اباعبدالله به اطرافیان می گوید تا برای او روضه خوانی خوب و کار بلد پیدا کنند تا شاه در سوگ اباعبدالله به سوگواری بپردازد. با اینحال و به رغم اینکه مداحان و روضه خوانهای زیادی می آیند و برای شاه روضه خوانی می کنند هیچکدام موفق به منقلب ساختن وی نمی شوند. اطرافیان ...
اگرچه به روایت تاریخ معاصر ایران تمامی شاهان قاجار به خاندان اهل بیت عصمت و طهارت ارادت داشتند لکن ارادت ناصرالدین شاه به دستگاه اهل بیت بسیار بیشتر خودنمایی می کند. در اقوال آمده است که ناصرالدین شاه در حین ورود به کربلای معلی پس از انجام غسل زیارت پیش از آنکه بنا به عرف موجود به مرقد امام حسین(علیه السلام) مشرف شود به به حرم حضرت عباس(علیه السلام) ...
یکی از عواملی که در گریستن موثر است، نظر به روایاتی است که در آن ها پاداش گریه ذکر شده است. همچنان که امام معصوم (ع) فرمود: "هر چشمی در روز قیامت به جهت سختیها، گریان است مگر چشمی که بر امام حسین(ع) گریسته باشد."
بار الها! بر این قوم، گواه باش که به جانب ایشان، نوجوانى رهسپار است که در صورت و سیرت و گفتار، شبیه ترین مردم به پیامبرت محمّد (صلى الله علیه وآله) است و ما، هرگاه مشتاق دیدار پیامبرت بودیم، به چهره او مى نگریستیم.
امام حسین (ع) به همراه یاران خود برای احیای ارزشهای اسلامی و انسانی علیه موجودی پست و فرومایه و ضد ارزشهای الهی قیام کرد و در این راه از هیچگونه فداکاری و بذل جان دریغ نکرد. قیام امام حسین (ع) حرکتی برای احیای ارزشها بود که اثر آن فراتر از مرزهای عقیدتی و جغرافیایی رفت و حرکتی وحدتبخش شد.
سعید بیابانکی از جمله شاعرانی است که همواره با سرودههای متفاوتی مخاطبان را همراه کرده است، کتاب «نامههای کوفی» نیز با چنین رویکردی منتشر شد و اکنون بازخوانی برخی اشعار آن کتاب در این روزها تلنگری دوباره است.
تصویر زیر، آرایش یاران امام حسین(ع) و سپاه یزید در سال 61 هجری قمری را به خوبی نشان میدهد. نحوه آرایش هر دو گروه و تفاوت آنها از نظر تعداد نفرات مشخص است.
حرم شریف امام حسین (ع) در طول تاریخ از سوی حاکمان ضد شیعی مورد دشمنی قرار گرفته و بارها تخریب شده، اما همیشه به سرعت و به بهترین شکل از سوی مردم مسلمان بازسازی شده است.
زیارت عاشورا نشان میدهد که چگونه تشنگان قدرت و شیفتگان ثروت و اسیر شدگان در گرداب منیت؛ بر گرده جهل و غفلت و بیبصیرتی مردم نشسته و فجیعترین حادثه را در نظام هستی ایجاد نمودهاند.
نکته دیگری نیز که به غنای این اثر میافزاید توجه به نقل قولهای روایت شده از اهل سنت در موضوع مورد توجه کتاب است که این نقل قولها از سوی نویسنده و مترجم به صورت پاورقی در کتاب درج شده است.