در عصر حکومت پهلوی؛ به ویژه پهلوی دوم، عـشرت طلبی، مـدگرایی و تـقلید از فـرهنگ منحط غرب زمینه حضور گسترده غرب را، هم به لحاظ فکری و هم فیزیکی، در ایران فراهم کرد و همان گونه که خانم رایت نویسنده آمریکایی گفته، در زمان شاه آمریکایی ها در همه جـای ایران حضور داشتند.
در زمان های گذشته وجود کاروانسرا در مسیر شهرها خیلی ضروری بود. چرا که به دلیل مسافت زیاد ممکن نبود برخی از فاصله ها را در طی روز طی کرد و بعلاوه حرکت در شب نیز امنیت لازم را دارا نبود. اما کاروانسرها همه به یک شکل نبودند . . .
امنیت پیش زمینه هرگونه پیشرفت و ترقی محسوب می شود. نبود ان عملا تنها باعث کشت و کشتار و هرج و مرج گشته و کشور را به سمت عقب می راند. قمه کشی در دوران قاجار در درون شهرها از مصائبی بود که باعث ایجاد نا امنی می شد. رسمی که امیرکبیر آن را برانداخت . . .
میرزاحسینخان مشیرالدوله، با کسب لقب سپهسالار اعظم اقدامات زیادی در جهت نوسازی ارتش ایران انجام داد. از جمله اقدامات مهم او تنظیم ارتش و تنسیق سازمان آن بود. سپهسالار، که در مدت اقامت طولانی خود در استانبول از سازمان و وظایف قرهسوران (ژاندارمری) و تاثیر آن در امنیت راهها آگاهی داشت، برای امنیت راهها در ایران، درصدد برآمد قرهسوران را تاسیس کند. ...
در واقع در دوره رضاخان، مردم از ناحیه حکومت امنیتی نداشتند؛ از مردم عادی تا وزرای دولت هر لحظه ممکن بود بدون تشریفات رسمی بازداشت، زندان و یا توسط پزشک احمدی به طرز مرموزی کشته شوند . . .
میرزاحسینخان مشیرالدوله، با کسب لقب سپهسالار اعظم اقدامات زیادی در جهت نوسازی ارتش ایران انجام داد. از جمله اقدامات مهم او تنظیم ارتش و تنسیق سازمان آن بود. سپهسالار، که در مدت اقامت طولانی خود در استانبول از سازمان و وظایف قرهسوران (ژاندارمری) و تاثیر آن در امنیت راهها آگاهی داشت، برای امنیت راهها در ایران، درصدد برآمد قرهسوران را تاسیس کند. ...
از جمله صدمات او به مردم یکی این بود که گاومیشی داشت و این گاومیش همیشه مطلق العنان و آزاد بود. از بام تا شام در کوچه و بازار به اختیار می گشت. از دور که پیدا می شد کسبه به صورت بلند، به طور رمز، به عبارت مخصوص به یکدیگر اعلام می کردند که گاومیش آمد . . . به هر دکان که می رسید اذیتی می کرد. مخصوصا به دکان شیرینی فروشی که می رسید مقدار کثیری شیرینی ...
آنگونه که از مطالعه صفحات تاریخ می توان درک کرد، مالکیت از جمله حوزه هایی بود که امنیت آن مستقیما از سوی خود رضاشاه مورد چالش قرار گرفت. او زمین های مردم را از آنان با قیمت های بسیار بسیار ناچیزی خرید و در واقع به یغما برد.