همه روزه هم یا خانم ها یا کلفت ها و خدمه ها از اقوام و عشایر خود جماعتی را می پذیرفتند و هر روز، بالاستمرار در حرمسرا تقریبا هشتصد، نهصد نفر زن موجود بود.
پس از ترور ناصرالدین شاه، زنان درباری نیز در مظان اتهام قرار می گیرند. به هنگام محاکمه میرزا رضای کرمانی از او سوال می شود که «آیا راست است که زنان اندرون با تو متحد بودند. به تو خبر میداند؟» اگرچه میرزا این اتهام را رد می کند و نم پس نمی دهد لکن با توجه به وضعیت نامناسب رفتار شاه قاجار با اکثر زنان درباری احتمال اینکه میرزا رضای کرمانی را در این ...
در جامعه ایران عصر قاجار زنان از تامین اجتماعی و آزادی بهره چندانی نداشتند و در اغلب در سنین پایین 8 الی 10 سالگی به ازداوج مردی در می آمدند و لذا سرنوشتشان به انصاف شوهران و یا خانواده شان بستگی داشت. در طبقات بالا و متوسط شاید زنان تا حدی از حمایت خانواده خود برخودار بودند ولی موقعیت اجتماعی آنان چندان تفاوت نداشت . . .
در جامعه ایران عصر قاجار زنان از تامین اجتماعی و آزادی بهره چندانی نداشتند و در اغلب در سنین پایین 8 الی 10 سالگی به ازداوج مردی در می آمدند و لذا سرنوشتشان به انصاف شوهران و یا خانواده شان بستگی داشت. وقتی ناصرالدین شاه به قتل رسید مظفرالدین شاه اعلام کرد که تمام خانمهایی که اولاد نداشتند از اندرون بیرون رانده شوند . . .
مد روز در سبک اروپایی اواخر دوره قاجار به ایران آمد. در زمان سلطنت ناصرالدین شاه به واسطه نفوذ دخترش تاجالسلطنه که تحصیلکرده بود و از آزادی زنان ایرانی پشتیبانی میکرد، این مساله تسهیل شد. به طوری که می توان تاج السلطنه را اولین طراح مد لباس های ایرانی- اروپایی دانست. او در خاطراتش از لباسهایی سخن به میان آورد که در سبک و رنگهای روشن تجلی اروپاییها ...
تاج السلطنه دختر ناصرالدین شاه در خاطراتش می نویسد : آن روز تلخ را به یاد دارم تمام حرمسرا به یکباره پر از ماتم شد . همه به جای لباس شادی رخت ماتم پوشیدند . درباره مرگ پدر به دست یک کرمانی که از مریدان سیدجمال بود ، به نام میرزا رضا قول های زیادی است . خود او عمل زشت خود را به بهانه ظلمی که نایب السلطنه برادر من به او کرده بود می دانست .
در دوران پادشاهى تاریخ ایران بى شک «مرگ» عاقبت اکثر کسانى بوده که به «نقد» شاهان مى پرداخته اند. در دوره قاجار هم چونان دوران پیشین این عقوبت گریبانگیر بسیارى از رجال سرشناس و منتقد حکومت بوده است.قائم مقام فراهانى، امیرکبیر و… از جمله کسانى هستند که در زمان هاى مختلف سر در راه نقد گذاشتند و آزادمردانه مرگ را به جان خریدند