در ایران از دیرباز به علت فقدان آزادی و عدم توجه به حقوق فردی و اجتماعی، کسی نمیتوانست آزادانه وضع عمومی کشور را مورد مطالعه و انتقاد قرار دهد. تنها دلقکها و مسخرگان کمابیش به خود اجازه بحث و انتقاد میدادند...
یکی از مقلدان نمایش های دربار ناصرالیدن شاه اسماعیل بزاز بود. اسماعیل و گروهش سالها در حضور شاه و درباریان بازی میکردند، آنها عمری درباریانی را که صلاح بود و گاه و بیگاه به اشاره شاه به مسخره می گرفتند. شاه هم که از دیدن این صحنه ها بسیار لذت می برد . . .
یکی از از دلقکهای دوره ناصرالدین شاه قاجار معروف به شیخ شیپور به اتفاق عده ای از رجال و صاحب منصبان دولتی در یک مراسم مهمانی در اواخر دوره قاجاریه مشاهده می شود.
در قرون گذشته در اروپا سفر کردن کاروان سیرک نادر و عجیب به نظر می رسید. در ایرلند شمالی و شهرهای کوچک اطراف آن تقریبا آمدن سیرک یکی از بزرگترین سرگرمی های مردمان آن روزگار به حساب می آمد.