در ایران معاصر ما شاهد کاربست امثال و ضرب المثلهای مختلفی جهت بیان مقصود و نظر خود هستیم. یکی از این امثال پرکابرد، مثل «هم از توبــره خـوردن و هـم از آخـــور» می باشد...
در دوره پهلوی فقر در جامعه ایران بیداد می کرد. شکاف میان دارا و ندار زیاد بود. طبقه دارای ایران محدود بودند و از این رو فساد در دستگاه حکومت نیز به فراخور مشاهده می شد و از آن جمله رشوه و رشوه گیری . . .
زمانی که سخن از رشوه گرفتن رجال و دولتمردان ایرانی به میان می آید، ناخواسته به یاد قراردادهایی چون رویتر و یا قرارداد 1919 می افتیم. در صورتی در کشور ما در دوره بعد نیز این روال ادامه یافت و من جمله ساعد مراغه ای برای شناسایی اسرائیل رشوه دریافت کرد . . .
عمال انگلیسى،مردم هرات مخصوصا اعیان شهر را به وسیلهى پول و تبلیغات عارى از حقیقت با مقاصد خود همراه و آنان را به هواخواهى از امیر کابل دعوت کردند و وقتى سام خان ایلخانى به هرات رسید،مردم دروازههاى شهر را به روى او بستند و محمد یوسف خان را به قتل تهدید کردند.سام خان فورا مراتب را به حسام السلطنه اطلاع داد.در همان اوقت سردار علیخان سه کوهه از سیستان ...
این موقع آقای وزیر دادگستری پرونده را به فاتح که از قضات فوقالعاده بدنام دادگستری است (قبلاً نام خانوادگی وی طوطی بوده و فعلاًعضو علیالبدل دادگاه جنحه میباشد) ارجاع و با راهنمایی و دلالی رهنما، رئیس دفتر آقای وزیر، رأی به نفع متهم تنظیم....
یکی از نخستین ایرانیان سرشناسی که رشوه قبول کرد میرزا ابولحسن شیرازی {1154-1224} خواهرزاده صدراعظم فتحعلی شاه بودکه در 1188 در سمت ایلچی به لندن فرستاده شد.