انگلیس در جنوب ایران تنها در فکر تامین منابع مالی و اقتصادی نبود؛ بلکه این کشور به اشکال مختلف، منافع سیاسی خود را نیز تامین می‌کرد. این کار از طریق سیاست‌های مختلف انجام می‌شد و تجارت این کشور در سایر امور از جمله تجارت اسلحه را نیز محقق می‌کرد