شـعر عـربی شده شیر به معنای سرود و آواز است. شعر با خوانندگی و آواز (موسیقی) رابطه مستقیم دارد.زیرا از زمـانهای قـدیم مـیگفتهاند کسی شعر خوانده یا سروده و این به معنای«شعر گفتن»بوده است.
در دوره مشروطه مردم انقلابی نیاز به شعری داشتند که احساسات سیاسی و اجتماعی آنان را ارضا کند و شعر سنتی ایران که در شرایطی دیگر آفریده شده بود، نمیتوانست به هیجانات تازه جامعه پاسخ گوید؛ در نتیجه شاعرانی پیدا شدند که با درک شرایط تازة اجتماعی دست به آفرینش آثاری متناسب با آن شرایط زدند؛ شعری که اگر فخامت نداشت، اما شور و حال زمانه را بازتاب میداد....
ملک الشهرای بهار یا محمدتقی بهار در ۱۶ آبان ۱۲۶۵ هجری شمسی برابر در شهر مقدس مشهد متولد شد. وجه تسمیه «ملک الشعرایی» بهار نیز به پدرش میرزا محمدکاظم صبوری باز می گشت. فردی که مقام ملکالشعرایی آستان قدس رضوی در زمان ناصرالدین شاه را بر عهده داشت. مقامی که پس از مرگ پدر به دستور مظفرالدین شاه به محمدتقی رسید.
از جمله متلهایی که وجود دارد متل «دویدم و دویدم» می باشد. این متل به دو مقوله آب و نان و جایگاه این دو برای رشد و ادامه حیات و جریان داشتن چرخه زندگی اشاره می کند . . .
شاعران مشروطه از جمله هنرمندانی هستند که شعر را در خدمت بیان مشکلات مردم می دانستند و به آن شانی سیاسی و اجتماعی می دادند. ملک الشعرای بهار از این دسته دوم بود.
چنانکه از سفرنامه های ناصرالدین شاه و مظفرالدین شاه به اروپا بر می آید در تمام مدت شام که پادشاهان و هیات همراهشان به خوردن مشغول بودند؛ ارکستر درباری با نواهای دل انگیز برای آنان نوا سر می دادنند . . .
ملک الشهرای بهار یا محمدتقی بهار در ۱۶ آبان ۱۲۶۵ هجری شمسی برابر در شهر مقدس مشهد متولد شد. وجه تسمیه «ملک الشعرایی» بهار نیز به پدرش میرزا محمدکاظم صبوری باز می گشت. فردی که مقام ملکالشعرایی آستان قدس رضوی در زمان ناصرالدین شاه را بر عهده داشت. مقامی که پس از مرگ پدر به دستور مظفرالدین شاه به محمدتقی رسید.
شعر و شاعری از دیرباز ریشه عمیقی درتاریخ ایران داشته است؛ به گونه ای ایران مهد شاعران نامداری در دوره های تاریخی مختلف بوده است و در طول تاریخ معاصر ایران، همواره شعر به ویژه شعر سیاسی به عنوان یک نماد اراده عمومی در کنار تحولات سیاسی و اجتماعی ایفای نقش کرده است.
فیروز خردمند در « شرح حال میرزاده عشقی » درباره روز ترور و تشییع جنازه عشقی می نویسد : « . . . هنوز به چهارراه سید علی نرسیده بودند که فرخی قطعه معروف ماده تاریخ عشقی را به این شکل ساخت . . .
در تاریخ نقل می کنند که زمانی که ناصرالدین شاه به کربلا مشرف شد قبل از ورود به حرم مطهر اباعبدالله به اطرافیان می گوید تا برای او روضه خوانی خوب و کار بلد پیدا کنند تا شاه در سوگ اباعبدالله به سوگواری بپردازد. با اینحال و به رغم اینکه مداحان و روضه خوانهای زیادی می آیند و برای شاه روضه خوانی می کنند هیچکدام موفق به منقلب ساختن وی نمی شوند. اطرافیان ...
ملک الشهرای بهار یا محمدتقی بهار در ۱۶ آبان ۱۲۶۵ هجری شمسی برابر در شهر مقدس مشهد متولد شد. وجه تسمیه «ملک الشعرایی» بهار نیز به پدرش میرزا محمدکاظم صبوری باز می گشت. فردی که مقام ملکالشعرایی آستان قدس رضوی در زمان ناصرالدین شاه را بر عهده داشت. مقامی که پس از مرگ پدر به دستور مظفرالدین شاه به محمدتقی رسید.
پس از قیام دلاورانه مردم قهرمان ایران در سی ام تیر ماه 1331 که منتهی به استعفای احمد قوام السلطنه و تجدید زمامداری دکتر محمد مصدق گردید، سروده ای توسط یکی از شعرای ان دوران سروده شد که در رادیو نیز قرائت شد.